Bij het samenstellen van de balans van de onderneming worden alle bedrijfsgegevens gewoonlijk toegeschreven aan een actief of een verplichting. Als de sommen in de totaalregel hetzelfde zijn, betekent dit dat er geen fouten in de berekeningen zitten en dat het mogelijk is om rapportagedocumenten op te stellen op basis van de resulterende gegevens.
"Wat is het fundamentele verschil tussen een actief en een verplichting?" - een vraag die toekomstige economen niet met rust laat, evenals degenen die van plan zijn alle nuances van boekhouding en financiële boekhouding te begrijpen. En het gelijkteken tussen de twee balansgrafieken zorgt voor enige verwarring. Inderdaad, waarom gebeurt dit?
De structuur van de balans omvat verschillende secties: 2 ervan zijn aan de linkerkant geschreven, de rest - aan de rechterkant. De kolom "actief" geeft de huidige (geldmiddelen, voorraden, debiteuren, kortetermijninvesteringen) en vaste (vaste activa, immateriële activa, langetermijninvesteringen, bouw in uitvoering) fondsen van de organisatie weer. Het onroerend goed dat ter beschikking staat van de onderneming wordt hier geregistreerd. Het is mogelijk om te bepalen of het tot activa behoort door een aantal tekens:
- er is een mogelijkheid tot vervreemding van gelden;
- de woning belooft uitkeringen te ontvangen in de toekomstige periode;
- de organisatie heeft de rechten om materiële activa te gebruiken.
Passiva omvatten middelen om eigendom te vormen:
- kapitaal en reserves;
- vreemd vermogen.
Het eigen vermogen behoort toe aan de onderneming en beïnvloedt de vorming van sommige activa. En de gelden die de organisatie aantrekt voor het uitvoeren van activiteiten, afhankelijk van de gebruiksperiode, worden gelijkgesteld aan kortlopende en langlopende schulden. Ze vormen een vreemd vermogen en moeten conform het contract worden teruggegeven.
Het bedrag van het eigendom van de onderneming is dus altijd gelijk aan de bronnen van haar oprichting. Immers, als een organisatie een lening heeft gekregen van een bank, dan wordt het geld besteed aan het verwerven van materiële waarden. Hierdoor is het actief (de waarde van het verworven onroerend goed) gelijk aan de verplichting (het bedrag van de banklening). Voor waarden die niet in de balans zijn voorzien, wordt buitenbalansboekhouding toegepast.
