Effectieve bedrijfsactiviteit is onmogelijk zonder te investeren in de ontwikkeling ervan. Investeringen kunnen zowel ten koste van het eigen vermogen als door investeringen van derden aan te trekken.
Kapitaalclassificatie
Naast eigen vermogen kunnen investeringen worden gedaan ten koste van aangetrokken of geleend vermogen. Volgens internationale normen is de kapitaalstructuur verdeeld in eigen en aangetrokken, d.w.z. vreemd vermogen wordt niet apart toegewezen. Ook de Russische wetgeving op het gebied van investeringsactiviteiten kent het begrip vreemd vermogen niet.
Eigen vermogen wordt gevormd uit interne en externe bronnen. Eigen vermogen wordt gevormd ten koste van het maatschappelijk kapitaal; ingehouden winsten die ter beschikking van de vennootschap bleven; extra kapitaal en reservekapitaal.
Het aangetrokken kapitaal ontstaat bij het mobiliseren van aandelenkapitaal, het aantrekken van extra kapitaal, gratis hulp, het omzetten van geleend geld in eigen vermogen, gerichte financiering en andere externe bronnen.
Het ingezamelde geld kan op verschillende manieren worden gemobiliseerd. Onder hen - het aantrekken van kapitaal op de aandelenmarkten, in de markt voor kredietbronnen of door middel van gerichte overheidsfinanciering. De meest populaire manier om investeringen aan te trekken is door effecten uit te geven.
Het concept van vreemd vermogen en het verschil met vreemd vermogen
Volgens het onder economen bestaande standpunt is aangetrokken kapitaal een ruimer begrip dan geleend. Naast leningen omvat het ook bijdragen aan het aanvullend of toegestaan kapitaal, of de uitgifte van aandelen, enz. Een ander verschil zijn de voorwaarden voor het terugverdienen van investeringen.
Geleende middelen worden verstrekt onder vooraf overeengekomen voorwaarden en impliceren hun verplichte teruggave. In de regel gaat het om de betaling van rente voor hun voorziening. Een klassiek voorbeeld van geleend geld is kredietverlening, dat wordt gekenmerkt door rentetarieven voor elk jaar dat het geleende geld wordt gebruikt. U kunt geld lenen bij banken, de overheid of leveranciers. Ook in het aantal geleende fondsen omvatten promessen, leasing, creditnota's, gesecuritiseerde activa.
De opgehaalde gelden kunnen permanent ter beschikking worden gesteld en bestaan uit het uitkeren van inkomsten aan investeerders (bijvoorbeeld in de vorm van rente, dividend of een deel van de winst). In de praktijk kunnen deze fondsen niet terugkeren naar hun eigenaren. Bijvoorbeeld in het geval van waardevermindering van de aandelen van de belegger of het faillissement van de bedrijven waarin het geld is geïnvesteerd.
Naast geleende gelden omvat het aantal aangetrokken gelden gelden uit de uitgifte van effecten (aandelen of obligaties), aandelen in het maatschappelijk kapitaal, maar ook gerichte overheidsfinanciering of begrotingssubsidies. Het opgehaalde kapitaal is onder te verdelen in kortlopend (voor een periode van maximaal een jaar) en langlopend.
