Elk product op de markt heeft een tweeledig karakter van de prijs, die zowel in het productiestadium als in het stadium van de uitwisseling van goederen wordt vastgesteld. Dit betekent dat het product de gebruiks- en ruilwaarde combineert. Het is de moeite waard om uit te zoeken wat deze kenmerken zijn.
Consumentenwaarde
De producten op de markt hebben bepaalde voordelen voor de consument. Dit nut is niet constant, het is voor iedereen individueel. Natuurlijk is het nut van een nieuwe agenda voor een schoolkind onvergelijkbaar groter dan voor een gepensioneerde. Elk product heeft dus in de eerste plaats een consumentenwaarde.
Nut kan hier worden opgevat als het vermogen van een product om aan de behoeften van de consument te voldoen, dus hij kiest voor zichzelf een product met de reeks kenmerken die voor hem geschikt zijn.
Ruilwaarde
Dit kenmerk van het product is niet minder relevant dan enkele duizenden jaren geleden. In die verre tijden waren er geen universele monetaire eenheden, daarom werd op de markt elk product gelijkgesteld aan een ander product. Een liter olijfolie kan bijvoorbeeld twee liter wijn kosten, enz. Met andere woorden, het vermogen van een waar om voor andere te worden geruild, is inherent aan de ruilwaarde ervan.
Met de ontwikkeling van marktrelaties, globalisering, enz. de mensheid moest een waar bezitten waarvan de ruilwaarde op alle anderen kon worden toegepast. Aanvankelijk kwamen er gouden, zilveren en bronzen munten in omloop, en dit is vrij logisch, aangezien dit moeilijk te delven, zeldzame metalen waren. Maar de behoeften van de mensheid namen toe en edele metalen werden steeds kleiner. Daarom werd besloten de kosten van papieren bankbiljetten gelijk te stellen aan de waarde van goud. De goudreserves van dit of dat land werden gelijkgesteld aan de prijs van een bepaald aantal bankbiljetten.
Dit kon niet lang duren, aangezien de goudreserves slonken, wat leidde tot depreciatie, devaluatie en inflatie van geld in landen met beperkte goudreserves. Daarom werd in 1976 een nieuw monetair en financieel systeem aangenomen, volgens welke monetaire valuta's in prijs werden gelijkgesteld met de valuta's van andere landen.
Terug naar de roots
Na 1976 kwam het mondiale goud-monetaire systeem op het punt dat bankbiljetten een onderlinge uitwisselingsmogelijkheid begonnen te krijgen. Veel landen waren hiertegen, waaronder de USSR, waarvan de goud- en deviezenreserves op de tweede plaats kwamen na de Verenigde Staten. Natuurlijk blijft de rol van goud in de wereldeconomie extreem groot, maar als geld vóór de hervorming korrels had met de waarde van goud, is het geld dat nu ontnomen. Maar met behulp van hen kunt u hetzelfde edelmetaal kopen, omdat de prijs van jaar tot jaar voortdurend stijgt, wat niet gezegd kan worden over de gebruikswaarde.
