Het is al lang bekend dat politici en zakenmensen zich niet overbelasten met intellectuele werkdruk. Het concept van 'succes' is helemaal niet afhankelijk van logica of talent. Bij een "eerlijke" uitwisseling van spirituele waarden (geweten) voor materiële (winst in de handel), zal er altijd schade zijn.
Je kunt een slim persoon zijn
En heb er later geen spijt van, Verander het geweten voor een rekenmachine, Bekend staan als zakenman en op parket
Loop met het gezicht van een onschuldige klootzak.
De instructie in de stellingen geeft fragmentarisch de essentie van het probleem weer
Diep van binnen droomt bijna iedereen ervan rijk te worden. Leef in plezier en maak je geen zorgen over morgen. Ik zou natuurlijk willen dat deze rijkdom op het hoofd viel in de vorm van een erfenis, boordevol materiële waarden. Als eminente familieleden niet zijn gebeurd, dan is er misschien hoop op talloze schatten, niet erg diep begraven - zoals olievoorraden in de VAE. In andere gevallen wordt het hele geweten in een vuist verzameld en ver weg gegooid - zodat er geen herinnering aan is. Het motto is: "Gewetensuitwisseling voor een rekenmachine."
Eerlijkheidshalve moet worden opgemerkt dat niet alle rijke mensen dit werden vanwege een volledig gewetensverlies. Het gebeurt dat het genoeg is om de helft te verliezen. Hun voordeel is dat ze onvermoeibaar werkten, beginnend met een cent, alles op het spel zettend en zelfs hun leven (de "jaren negentig" zijn nog niet vergeten). Deze mensen verdwenen in hun fabrieken en kantoren en ruilden gezondheid in voor winst.
Maar nu hebben we het over andere "helden". Over de bouwers van "modderige" plannen, economische fraude, fraude van de naaste en meest vertrouwende, ijverige "push-ups" (en niet van de vloer!). Dus wat vervangt de rekenmachine?! Ja, absoluut alles wat een persoon gelukkig maakt (niet tot moraliteit nu).
Een gezonde nachtrust, zonder angst om wakker te worden, dat de aandelen op de beurs in prijs zijn gedaald. De liefde van een vrouw is te wijten aan de angst dat ze niet van een man houden, maar van zijn geld. Angst dat het huis zal afbranden omdat het van een ander is afgenomen. Dat iedereen liegt, dat de leugenaar zelf oordeelt. Dat hoewel het eng is, maar het smeergeld moet worden aangenomen, anders zal een ander het aannemen. Ervaringen hebben geen tijd om van de taart te grijpen, die wordt verdeeld. Verschrikking voor het feit dat de erfgenaam alle verworvenheden oneerlijk zal verspillen. Maar hoe anders, want hoe het kwam, zo moet het gaan. Eersteklasser rekenen!
En nu is hij schijnbaar een volkomen tevreden meester van het leven, maar in de grond van zijn ziel is hij een lafaard, zoals de wereld nog nooit heeft gezien. En je moet gewoon medelijden met hem hebben! Immers, nadat hij zijn geweten heeft gesust en het misschien zelfs volledig heeft verloren, zal zo'n zakenman vroeg of laat van het voetstuk vallen en naar beneden rollen.
