Het moderne elektronische betalingssysteem ontwikkelt zich zeer snel. Pas sinds kort zijn er bankkaarten met een magneetstrip verschenen, terwijl ze al volledig door nieuwe kaarten met een chip worden vervangen. Ondanks het feit dat uiterlijke chipkaarten praktisch niet verschillen van gewone, worden ze als betrouwbaarder beschouwd.
Chipkaart
Chipkaarten worden ook wel smartcards genoemd (vertaald als "intelligent"). De smartcard heeft een ingebouwde chip die alle informatie over de kaarthouder en de status van de rekening opslaat zonder een verzoek aan de bank te sturen. Chipkaarten kunnen debet- en credit-, contact- en contactloos zijn. Om informatie van een contactkaart te lezen, moet deze aan de lezer zijn bevestigd. Contactloze kaarten werken volgens het principe van radiosignaaloverdracht.
Magneetstripkaart
Momenteel zijn magneetstripkaarten de meest populaire ter wereld. Met hun hulp kunt u geld overboeken naar andere rekeningen, voor nutsvoorzieningen betalen, geld laten uitbetalen, aankopen betalen, enzovoort. Er zijn drie datasporen op de magneetstrip. De eerste bevat de achternaam, voornaam, patroniem van de kaarthouder, de tweede - het kaartnummer en de geldigheidsperiode, de derde is bedoeld voor andere informatie.
Waarom is een chipkaart beter?
In de eerste plaats is een chipkaart veiliger dan een magneetstripkaart, omdat het veel moeilijker is om een kaart te vervalsen met een geavanceerder beveiligingssysteem. Bovendien zal het niet gemakkelijk zijn om de chip door nalatigheid te beschadigen.
Smartcardbetalingen zijn aanzienlijk sneller dan magneetstripkaarten.
Een ander positief aspect van chipkaarten is de mogelijkheid om offline te werken, dat wil zeggen dat als je met zo'n kaart in een winkel betaalt, je in tegenstelling tot kaarten met een magneetstrip geen verbinding met de bank aan het stopcontact nodig hebt. Bovendien kunnen magneetstrips gemakkelijk worden bekrast en kan de informatie erop worden beschadigd of gedemagnetiseerd.
Omdat een chipkaart een soort microcomputer is, kan hij veel van de functies uitvoeren die in conventionele computers worden aangetroffen. Een kaart kan bijvoorbeeld informatie opslaan om de eigenaar te identificeren; een gebied voor het opslaan van geheime informatie die is versleuteld met behulp van een cryptografische methode kan op de kaart worden toegewezen.
De ingebouwde chip geeft de kaart een unieke identiteit die bijna niet te vervalsen is, aangezien de technologieën voor de productie van chips niet stil staan, maar elke dag verbeteren en ingewikkelder worden. Bij het uitvoeren van een financiële transactie wordt er spanning aangelegd vanaf de terminal, wordt de chip geactiveerd en wordt zo de authenticiteit van de smartcard bepaald.
De chip garandeert banken dat ze voldoen aan alle regels die ze hebben opgesteld voor het uitvoeren van financiële transacties, bijvoorbeeld het invoeren van een pincode bij het uitvoeren van een operatie.
Zo heeft de introductie van kaarten met een chip de bescherming van kaarten tegen de feiten van hun vervalsing en fraude gemaximaliseerd.
