Een verbeurdverklaring is een manier om de nakoming van een verplichting te verzekeren, evenals een mate van verantwoordelijkheid voor de niet-nakoming, ongepaste nakoming ervan. De gronden voor aanvraag, vormen van verbeurdverklaring worden bepaald door de huidige civiele wetgeving.
Een verbeurdverklaring is het bedrag dat is gespecificeerd in de wet, het burgerlijk contract, dat de ene partij bij de verplichting moet betalen aan de andere partij, op voorwaarde dat deze verplichting wordt geschonden (de niet tijdige nakoming). De boete is een middel om de nakoming van verplichtingen door deelnemers aan de civiele omzet te verzekeren, aangezien het de waarschijnlijkheid is dat deze verantwoordelijkheid wordt aangegaan die de tegenpartijen ertoe aanzet hun verplichtingen tijdig en volledig na te komen. Het ontstaan van bepaalde verliezen door de ontvanger van de verbeurdverklaring is niet van belang voor zijn betaling, daarom is de geïnteresseerde tegenpartij niet verplicht het bestaan van deze verliezen te bewijzen.
Soorten verbeurdverklaring
De hoofdclassificatie gaat uit van het bestaan van twee soorten verbeurdverklaring: wettelijke en contractuele. De wettelijke boete wordt bepaald door een regelgevende rechtshandeling en de contractuele boete wordt vastgelegd in de overeenkomst van de partijen. Een voorbeeld van een wettelijke sanctie is de bepaling van artikel 395 van het Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie. Het bedrag en de voorwaarden voor toepassing van de contractuele verbeurdverklaring worden onafhankelijk bepaald door de wederpartijen. Daarnaast kan de boete worden uitgedrukt in de vorm van een boete of een boeterente. Een boete omvat meestal de betaling van een bepaald vast bedrag, dat kan worden uitgedrukt als een percentage van de hoofdschuld, of gewoon als een vooraf bepaald bedrag. Sancties impliceren de opbouw van een bepaald percentage voor elke dag vertraging door de tegenpartij, hoewel het maximumbedrag van de verbeurdverklaring in dit geval ook kan worden beperkt door de partijen bij het contract.
Gronden voor het opleggen van een boete
De basis voor de toepassing van een verbeurdverklaring is een schending van een verplichting, die meestal tot uiting komt in een vertraging in de uitvoering ervan. Voorwaarde is in dit geval het bestaan van aansprakelijkheid van de schuldenaar voor een dergelijke overtreding, aangezien bij afwezigheid van deze aansprakelijkheid de boete niet kan worden geïnd. De documentaire basis voor de toepassing van een wettelijke boete is een normatieve rechtshandeling, die voorziet in de invordering ervan. Als we het hebben over een contractuele boete, dan fungeert de schriftelijke overeenkomst van de partijen als een documentaire basis, aangezien op basis van een mondelinge overeenkomst de boete niet wordt betaald, wat is vastgelegd in het burgerlijk recht.
