Dus de dag komt dat je in de categorie mensen valt die gepensioneerden worden genoemd.
En leeftijd is hier niet eens zo belangrijk. Het kan anders zijn, en de redenen voor pensionering zijn, om het zacht uit te drukken, "onderscheidend". "Ja, nu ik helaas, Pensioen" - sommigen zullen denken, zich hun vorige werkdagen herinneren. Anderen daarentegen zullen, terwijl ze hun ogen laten stralen, zeggen dat het leven nog maar net is begonnen. Ja, natuurlijk kunnen niet veel mensen bogen op een uitstekende gezondheid. En als je jezelf als een bejaarde voorstelt, dan kun je de moed helemaal verliezen. En zonder het te beseffen, veroordeel jezelf tot ouderdom en verval. Maak deze fout niet. Sta jezelf niet toe het stuur op te geven en je "schip" op het pad van het leven te sturen zonder een kapitein en controle. Maak plannen, denk aan de toekomst, aan de mensen die je omringen of misschien dichtbij je zijn. Wat er daarna moet gebeuren, moet natuurlijk iedereen zelf beslissen. Dit gaat meestal vanzelf. Een persoon, die de last van verantwoordelijkheid en werkzorgen van zich afschudt, begint gewoon te doen wat hij het leukst vindt. In de regel zijn dit de dingen die meestal een hobby worden genoemd. Mensen die zich in een nieuw bedrijf bevinden, slagen snel. En dat is niet verwonderlijk, want niemand dwong hen om te gaan werken, ze vinden het gewoon leuk. Het gevaar bestaat echter dat uw favoriete bedrijf door gebrek aan motivatie niet meer geliefd is. Ze doen hun werk immers niet voor het resultaat, maar om tijd te besteden. Een van de motieven kan zijn dat iemand uw bedrijf nodig heeft, dat wat u doet andere mensen ten goede komt. Zo voel je je een noodzakelijk en nuttig persoon. En hoe meer je doet, hoe meer je nodig hebt. En als dit zo is en de resultaten van je werk echt gewild zijn, dan is het logisch om na te denken over het transformeren van je hobby in een kleine onderneming, laten we het botweg in een bedrijf zetten. “Nou, daar gaan we weer aan het werk, weer om verantwoordelijkheid te nemen”, zullen de gepensioneerden zeggen. Zo is het, en is het leven niet in beweging? 'S Ochtends wakker worden en weten dat je leeft, is niet voor niets, en je staat bekend en gewaardeerd om wat je aan anderen kunt geven. Soms worden zweren minder opvallend en komt eenzaamheid minder vaak voor. Je krijgt weer zin van het leven, er ontstaan nieuwe ideeën, het brein begint te werken en ook het lichaam gaat aan de slag. Vreemd genoeg heeft je lichaam ook een motief nodig om nieuwe cellen te regenereren en vitaliteit te behouden. "Wie zijn hier de rechters?" Vraag je. Ja, wijzelf, klaar om onszelf te veroordelen tot een saai tijdverdrijf, een trieste verwachting van het einde van het leven. Het is tijd om erover na te denken en vrijspraak te krijgen.