Een wederzijds investeringsfonds (MIF) is een effectief investeringsinstrument dat door particuliere investeerders kan worden gebruikt om hun kapitaal te vergroten. Bij het kiezen van dit financiële instrument laat elke belegger zich leiden door zijn eigen verwachtingen en doelen, maar er zijn algemene aanbevelingen, waarna de belegger de beste beleggingsoptie voor zichzelf kan kiezen.
instructies:
Stap 1
De keuze voor een beleggingsfonds begint met het stellen van een beleggingsdoel. Bepaal het bedrag en de duur van de investering. U kunt bijvoorbeeld een klein bedrag en voor een korte periode beleggen, in dit geval zou de beste keuze een open-end beleggingsfonds zijn. Als u bereid bent om voor een lange tijd een aanzienlijk bedrag (meer dan 100 duizend roebel) te beleggen, is het beter om een gesloten of interval beleggingsfonds te kiezen. Onthoud dat hoe hoger het rendement op de investering, hoe hoger het investeringsrisico. Aandelenfondsen en indexfondsen worden als de meest risicovolle beschouwd, maar deze beleggingsinstrumenten kunnen hun aandeelhouders het hoogste rendement opleveren. Gemengde beleggingsfondsen bieden een gemiddeld rendement met een gematigd risiconiveau, dergelijke fondsen diversifiëren de beleggingsportefeuille en beleggen het geld van aandeelhouders in financiële instrumenten met verschillende risiconiveaus. Obligatiefondsen bieden het laagste rendement op het laagste risiconiveau.
Stap 2
Nadat u uw beleggingsdoelen en -strategie hebt bepaald en het type fonds hebt gekozen, moet u een betrouwbare beheermaatschappij kiezen. Eén beheermaatschappij kan met meerdere fondsen werken, het is haar taak om de fondsen van beleggers met succes in verschillende financiële instrumenten te plaatsen. De betrouwbaarheid van het fonds hangt af van de betrouwbaarheid van het bedrijf, dus alleen die organisaties die al minstens 5 jaar op dit gebied werken, mogen hun geld vertrouwen.
Stap 3
Bij het kiezen van een specifiek fonds moet u letten op de winstgevendheid. Deze indicator maakt slechts een oppervlakkige beoordeling van de effectiviteit van het fonds mogelijk, maar een beginnende belegger = richt zich er in de regel op. Om de juiste beslissing te nemen, analyseert u de dynamiek van de waardeverandering van het aandeel over meerdere jaren en vergelijkt u deze met de dynamiek van aandelenindexen.
Stap 4
Voor een grondige beoordeling van de werking van een beleggingsfonds kunt u bovendien analytische indicatoren gebruiken. Ratings van beleggingsfondsen zijn gebaseerd op drie hoofdratio's. De Alpha-coëfficiënt geeft het gemiddelde rendement op de effectenportefeuille van het fonds weer, dat wordt vergeleken met het rendement op de referentiebeleggingsportefeuille. De waarde van een bepaalde aandelenindex kan als maatstaf worden genomen. Als deze coëfficiënt een positieve waarde heeft, dan was het gemiddelde rendement van het fonds voor een bepaalde periode hoger dan het rendement van de index, dus het fondsbeheer was effectief. De Bèta-coëfficiënt weerspiegelt de invloed van de markt op de prestaties van het fonds. Hoe hoger deze indicator, hoe sterker de marktinvloed op het fonds en hoe groter het risico van de beleggingsportefeuille van het fonds. Met Sharpe Ratio kunt u de effectiviteit van risicobeheer beoordelen. Hoe hoger deze ratio, hoe meer het rendement van het fonds het risico overtreft. Een negatieve waarde van de Sharpe-ratio duidt op ineffectief fondsbeheer.
Stap 5
De waarde van deze analytische indicatoren wordt berekend door experts op basis van statistische gegevens, maar elke particuliere belegger kan in het publieke domein de ratings van beleggingsfondsen vinden die deze coëfficiënten aangeven.
