Momenteel gebruiken bijna alle soorten bedrijven verschillende leenmechanismen om de productie te moderniseren, nieuwe partijen grondstoffen in te kopen en het gebrek aan werkkapitaal te compenseren. Voor leningen zijn ze meestal van toepassing op banken of andere krediet- en financiële instellingen. Onder andere kredietproducten kan men een speciaal soort kredietverlening onderscheiden: investeringsbelastingkrediet, gecontroleerd door de staat.
Het concept van een investeringsbelastingkrediet wordt gedetailleerd beschreven in artikel 66 van de belastingwet van de Russische Federatie. Het bijzondere van deze lening is dat het meer op een uitgestelde betaling lijkt dan op een traditionele contante lening. Dat wil zeggen, de ontvanger van een dergelijke lening ontvangt eigenlijk geen geld van de staat. Hij begint gewoon belasting te betalen tegen een veel lager tarief.
De voorwaarden van een investeringskredietovereenkomst lijken sterk op die van een gewone lening. Alleen in een specifiek geval wordt een lening niet bij een bank of fonds genomen, maar bij de staat.
Een investeringsaftrek kan alleen worden afgenomen door een rechtspersoon. Het feit is dat als het bedrijf plotseling niet meer voldoet aan zijn verplichtingen uit hoofde van de lening, al zijn gehypothekeerde eigendommen kunnen worden ingetrokken, zelfs zonder enige rechterlijke beslissing. Als een persoon zijn leningverplichtingen niet meer nakomt, is het bijna onmogelijk om hem zijn enige woning te ontnemen.
In de Belastingwet heeft de staat duidelijk aangegeven welke soorten belastingen een investeringslening kan worden verstrekt: dit zijn inkomstenbelasting, lokale en regionale soorten belastingen.
De looptijd van de investeringsaftrek is van 1 tot 5 jaar. In sommige gevallen kan het tot 10 jaar worden verstrekt. Er wordt aangenomen dat dit voldoende zal zijn om alle problemen van een juridische entiteit op te lossen.
Nadat een rechtspersoon voor een bepaalde tijd een overeenkomst met de staat heeft gesloten, kan deze persoon de overeenkomstige belastingsoort voor een strikt bepaald bedrag of een strikt bepaald percentage te weinig betalen. En dit gaat door totdat het bedrag van alle onbetaalde belastingen gelijk is aan het bedrag van de investeringslening.
Als er meerdere investeringsaftrekposten tegelijkertijd actief zijn tussen de staat en de organisatie, wordt het opgebouwde bedrag aan belasting "achterstallige betalingen" voor elke lening afzonderlijk berekend.
Het is de moeite waard aandacht te besteden aan het feit dat een organisatie of een onderneming hun belastingbetalingen niet voor onbepaalde tijd kan verminderen. En dit is niet afhankelijk van het aantal afgesloten heffingskortingen. De overheid beperkte simpelweg het maximale bedrag aan belastingverlagingen tot ½ van de normale betaling. Dat wil zeggen dat een rechtspersoon zijn betalingen aan de begroting niet meer dan kan halveren.
Om een investeringsaftrek van de staat te krijgen, moet u een indrukwekkend pakket documenten verzamelen waaruit de noodzaak van een dergelijke lening blijkt. En zelfs als de organisatie zo'n lening ontvangt, zal ze gedurende de hele looptijd van de lening gedetailleerde rapporten moeten overleggen over al haar financiële activiteiten. Bovendien zal de Belastingdienst deze organisatie veel vaker dan gebruikelijk controleren. Dit alles is nodig om de besteding van de begrotingsmiddelen te beheersen.
En er moet ook rekening mee worden gehouden dat als er een investeringsaftrek wordt voorzien voor de inkomstenbelasting, de voorwaarden van de overeenkomst door de staat worden bepaald. Als een dergelijke lening wordt verstrekt onder regionale of lokale belastingen, worden de voorwaarden van de lening bepaald door respectievelijk de regionale of lokale autoriteiten.
