Voorziening met eigen circulerende activa is een van de belangrijkste indicatoren voor de financiële stabiliteit van een onderneming. Als de onderneming geen eigen vermogen heeft, betekent dit dat de vorming van vlottende activa, en in sommige gevallen een deel van de vaste activa, ten koste gaat van vreemd vermogen.
instructies:
Stap 1
Om de voorziening van een onderneming met eigen vlottende activa te bepalen, wordt een speciale coëfficiënt toegepast. Het wordt berekend als de verhouding van de eigen circulerende activa tot het volume van de circulerende activa. De waarde van de eigen circulerende activa wordt op haar beurt berekend als het verschil tussen het eigen vermogen van de onderneming (regel 490 "Balans") en het bedrag aan vaste activa (regel 190).
Stap 2
De verhouding van de voorziening van eigen circulerend vermogen geeft aan welk deel van het eigen vermogen, dat overblijft na de vorming van vaste activa, bestemd is voor de dekking van circulerend vermogen. De standaardwaarde van deze coëfficiënt is 0, 1, d.w.z. minimaal 10 procent van het werkkapitaal moet worden gevormd ten koste van het eigen vermogen.
Stap 3
Er is een situatie waarin het verschil tussen het eigen vermogen en de vaste activa van de onderneming negatief is. Dit betekent dat het eigen vermogen van de onderneming niet voldoende is om niet alleen deel uit te maken van vlottende activa, maar ook van vaste activa, d.w.z. een deel van de vaste activa en al het werkkapitaal wordt gevormd ten koste van ontleende bronnen.
Stap 4
Soms worden vaste activa gedekt door 100 procent van hun eigen vermogen en worden circulerende activa verstrekt met behulp van leningen en leningen. In dit geval zal de voorzieningscoëfficiënt met eigen circulerende activa gelijk zijn aan nul.
Stap 5
Als de hoogte van deze ratio lager is dan de normwaarde, dan geeft dit aan dat het eigen vermogen van de onderneming onvoldoende is of dat het bedrag aan vaste activa te groot is, bijvoorbeeld door een groot volume in uitvoering, of een aanzienlijk bedrag aan werkkapitaal, bijvoorbeeld door een toename van niet-opgeëiste voorraden of een groot aantal debiteuren.
