De kosten van goederen, diensten of goederen zijn de som van de kosten in geld die ontstaan in het proces van productie en verkoop. Dit zijn de kosten van het product zonder rekening te houden met de winst van de onderneming, die niet hoger kan zijn dan de groothandels- en kleinhandelsprijzen, aangezien dit tot verliezen voor de organisatie zal leiden. Om de productiekosten te berekenen, is het noodzakelijk om de basismethoden en de bestaande kostenposten waarmee rekening wordt gehouden, te bestuderen.
Classificatie van kostenposten die de productiekosten vormen
Voor de vervaardiging van elk product heb je grondstoffen, arbeidsmiddelen, energie, apparatuur en gereedschappen nodig. Om de productiekosten te berekenen, moet u rekening houden met alle kostenposten die in het productieproces ontstaan. Hiervoor worden, volgens de productietechnologie van het product, alle kosten die aan de productie zijn verbonden, samengebracht in één document - de kostenraming.
De belangrijkste kosten waarmee rekening wordt gehouden bij het berekenen van de kosten zijn:
- materialen, grondstoffen en halffabrikaten die worden gebruikt in het productieproces van een bepaald aantal producten (stuk, duizend, ton, liter);
- lonen van arbeiders die direct betrokken zijn bij de vervaardiging van het product;
- sociale en verzekeringsinhoudingen op de lonen van werknemers die betrokken zijn bij de vervaardiging van producten;
- afschrijving van bij de productie betrokken vaste activa;
- kosten van verkoop, reclame voor goederen.
Kostensoorten en hun berekening
Er zijn verschillende manieren om de productiekosten te berekenen:
1. Volledige geplande kosten. Deze indicator wordt berekend door variabele en vaste kosten bij elkaar op te tellen. Variabele kosten omvatten materialen, energie en lonen die worden gebruikt om een product te maken. Vaste kosten omvatten de kosten voor het onderhouden van de administratie, het repareren van gebouwen, constructies, dat wil zeggen die kosten waarmee rekening moet worden gehouden, ongeacht het productievolume. Vaste kosten worden bepaald door ze op te tellen en te delen door het totaal aantal producten.
2. Volledige werkelijke kosten. Houd in dit geval bij het berekenen van de kosten rekening met de kosten die de onderneming daadwerkelijk heeft gemaakt voor de productie van producten in voorgaande perioden. Maar om de productiekosten correct te berekenen, is het noodzakelijk om rekening te houden met prijsschommelingen voor materialen en energie, evenals een mogelijke stijging van de lonen.
3. Productiekosten per eenheid. De indicator kan worden berekend volgens de normen die zijn voorzien voor de vervaardiging van een specifiek product door ze te vermenigvuldigen met de kosten van de grondstof en vervolgens alle kosten bij elkaar op te tellen. De tweede berekeningsmethode omvat het optellen van alle kosten voor de vervaardiging van een bepaald type product en het delen van de resulterende indicator door de hoeveelheid vrijgegeven goederen.
Afhankelijk van het type activiteit en de boekhouding kiest elk bedrijf onafhankelijk hoe de productiekosten worden berekend om nauwkeurig rekening te houden met alle verbruikte middelen en deze in de prijs weer te geven.
