Inflatie is nog steeds een integraal onderdeel van de Russische economie, maar het niveau verandert van jaar tot jaar. Een speciale indicator wordt gebruikt om het in Rusland te meten.
Inflatie
In de meest wijdverbreide opvatting is inflatie een stijging van de prijzen voor goederen en diensten die op de markt worden aangeboden, niet vanwege een toename van hun kwaliteit of verbetering van andere kenmerken. Vanuit het oogpunt van economische analyse betekent inflatie in feite een afname van de zogenaamde koopkracht van geld, dat wil zeggen een situatie waarin een en hetzelfde nominale geldbedrag momenteel minder goederen kan kopen dan een deel van de tijd geleden.
Het is belangrijk om er rekening mee te houden dat inflatie een in de tijd gespreid proces is dat gepaard gaat met een geleidelijke stijging van de prijzen van goederen, en niet met een scherpe prijsstijging voor een bepaald type product of dienst, of een algemene scherpe stijging van de prijzen op de markt. Het tegenovergestelde proces, dat wil zeggen een daling van de prijs van goederen of diensten, wordt meestal deflatie genoemd, maar dit is een veel zeldzamer fenomeen in de economie, dat bovendien meestal van korte duur is.
Inflatie-index
Om het inflatieniveau in de meeste landen van de wereld te meten, worden speciale indicatoren gebruikt die het mogelijk maken de intensiteit van prijsstijgingen in de economie te volgen, de inkomens van de bevolking ermee te vergelijken en de dynamiek van hun levensstandaard te bepalen. In Rusland wordt dus meestal de zogenaamde consumentenprijsindex als indicator gebruikt.
Deze index wordt berekend op basis van een bepaalde reeks goederen en diensten, die gewoonlijk het consumentenmandje wordt genoemd. Het bevat een typische lijst van producten en diensten die de gemiddelde Russische burger in de loop van een maand consumeert. De dynamiek van de totale waarde is dan ook het criterium op basis waarvan de consumentenprijsindex wordt berekend.
De federale staatsdienst voor de statistiek van de Russische Federatie berekent twee hoofdtypen van deze indicator: de maandelijkse consumentenprijsindex, die wordt gedefinieerd als de verandering in de waarde van het consumentenmandje ten opzichte van de vorige maand in procenten, en de jaarlijkse index, die is ontworpen om het gemiddelde jaarlijkse prijsniveau te vergelijken.
Over het geheel genomen kan dus worden gesteld dat de inflatie in Rusland de neiging heeft te vertragen: de hoogste waarde van de consumptieprijsindex werd opgetekend in 1992, toen deze aan het eind van het jaar 2608,8% bedroeg. Daarna nam het geleidelijk af tot het niveau van 111,0% in 1997, maar in 1998 was er in verband met de crisis opnieuw een forse stijging van het prijspeil, waardoor de inflatie opliep tot 184,4%.
Sinds 2000 was de maximaal geregistreerde indicator van de consumentenprijsindex in de Russische Federatie 120,2%: deze werd pas in 2000 geregistreerd. Tegelijkertijd was de laagste inflatie kenmerkend voor de laatste drie jaar: in 2011 bedroeg de indexwaarde 106,1%, in 2012 - 106,6%, in 2013 - 106,5%.
