In het bedrijfsleven hangt veel af van geluk, maar veel is onderworpen aan verschillende economische wetten. Terwijl de eerste bijna onmogelijk te controleren is, is de laatste berekenbaar. U kunt dus de hoeveelheid productie berekenen die nodig is om kosten en uitgaven te elimineren.
Het is nodig
Rekenmachine
instructies:
Stap 1
Bereken de vaste kosten van de onderneming. Tel hiervoor alle kosten bij elkaar op die ontstaan tijdens het zakendoen. Een kenmerk van dit soort kosten is dat ze hun waarde niet veranderen met een verandering in het volume van producten. Dit kunnen bijvoorbeeld belastingen, afschrijvingen, betaling voor de diensten van servicepersoneel zijn, enz.
Stap 2
Bepaal de eenheidsprijs van uw product. Het moet ten minste de fondsen omvatten die zijn besteed aan het bronmateriaal, aan het werk aan de vervaardiging van het product, evenals aan de beloning van de werknemer van de onderneming.
Stap 3
Bereken het bedrag aan variabele kosten. In tegenstelling tot permanente, zijn ze direct afhankelijk van de hoeveelheid geproduceerde producten. Om het kritische productievolume of het break-evenpunt te vinden, moet u een indicator van variabele kosten per eenheid goederen verkrijgen.
Stap 4
Trek van de prijs van het product de resulterende waarde van de variabele kosten per product af. Deel vervolgens het bedrag aan vaste kosten door het resulterende aantal. Het resultaat is de hoeveelheid producten die geproduceerd moet worden zodat de onderneming niet onrendabel is.
Stap 5
Bereken de financiële veiligheidsmarge. Met andere woorden, bepaal hoe ver uw werkelijke bedrijfsprestaties verwijderd zijn van het break-evenpunt. Dit geeft u informatie over welke veranderingen in het productievolume u kunt tolereren en welke al riskant zijn om voor te gaan.
Stap 6
Trek het eerder berekende kritische volume af van de werkelijke output. Deel de resulterende waarde door de werkelijke output en vermenigvuldig het totaal met 100%. De resulterende indicator is het criterium op basis waarvan u een beslissing kunt nemen om de output van gefabriceerde producten te verminderen.
