Alimentatie wordt betaald door een ouder die niet samenwoont met het kind, en ze kunnen ook op beide ouders worden verhaald als hun ouderlijke rechten worden beroofd ten gunste van een kind dat wordt opgevoed in staatsinstellingen voor kinderen.
instructies:
Stap 1
Over de betaling van alimentatie kan een notariële overeenkomst worden gesloten, waarin de hoogte en het tijdstip van betaling worden vermeld.
Stap 2
Als er geen overeenstemming wordt bereikt of niet tevreden is met de omvang ervan, wordt de hoogte van de alimentatie bij de rechtbank vastgesteld.
Stap 3
De rechter kan besluiten alimentatie te betalen in een vast bedrag of als percentage van alle soorten inkomsten van de verweerder, waarop inkomstenbelasting wordt ingehouden.
Stap 4
Eén kind krijgt 25% van het totale inkomen van de respondent.
Stap 5
Als de verweerder werkloos is of heel weinig ontvangt, wordt de alimentatie vastgesteld op een vast bedrag, dat maar liefst 25% zal bedragen op basis van het minimumloon.
Stap 6
De alimentatie kan lager zijn als de verdachte veel minderjarige kinderen heeft aan wie hij alimentatie betaalt of minderjarige kinderen in levensonderhoud heeft dan degene aan wie hij alimentatie betaalt. Volgens de wet hebben alle minderjarige kinderen van één persoon recht op gelijke alimentatie, daarom kan het bedrag van de alimentatie voor één kind worden verlaagd, afhankelijk van de specifieke situatie.
Stap 7
De hoogte van de alimentatie kan worden verhoogd als de respondent voldoende inkomen heeft en het bij de andere ouder inwonende kind behoeftig is of een dure behandeling nodig is.
Stap 8
Als er een schuld op de alimentatie is, wordt het bedrag van de alimentatie die in één maand moest worden betaald, berekend en vermenigvuldigd met het aantal maanden schuld, plus de huidige alimentatie. Als gevolg hiervan kan 70% van het inkomen ten gunste van één kind worden afgetrokken van de verweerder totdat de resulterende schuld is afbetaald.
