In de afgelopen jaren is het aantal commerciële banken in Rusland gestaag afgenomen. Volgens experts zijn er straks nog maar vierhonderd kredietinstellingen in het land, terwijl dat er in januari 2018 nog iets meer dan vijfhonderd waren. Aangenomen mag worden dat veranderingen in de structuur van de bancaire sector vooral banken zullen raken met een relatief klein maatschappelijk kapitaal.
De staat blijft vergunningen intrekken van die kredietinstellingen die de belangen van klanten in gevaar brengen en regelmatig niet voldoen aan wetten die bankactiviteiten reguleren.
Een van de redenen voor het intrekken van de vergunning is de inconsistentie van het eigen vermogen van de bank met de vastgestelde normen. Begin 2018 hadden slechts driehonderd banken voldoende maatschappelijk kapitaal om een universele of basisvergunning te verkrijgen. Er is een tendens geweest om relatief kleine kredietinstellingen die in de "risicozone" zijn terechtgekomen, te sluiten of te fuseren met andere banken.
Kleine banken, die ernaar streven hun bancaire status te behouden, worden gedwongen te fuseren om het kapitaal te vergroten. Bij deze fusie komt nog de overname van kleinere banken door grotere. Een andere mogelijke manier is zelfliquidatie, de sluiting van kleine banken in verband met hun faillissement en de onmogelijkheid om te voldoen aan de eisen van de Bank of Russia met betrekking tot de omvang van het toegestane kapitaal. In sommige gevallen zal de liquidatie van banken verplicht zijn, door een rechterlijke beslissing.
Experts merken op dat de processen van fusie, liquidatie en zelfliquidatie, overname van banken aan de gang zijn. Maar als de Bank of Russia de lat voor het minimaal toegestane kapitaal hoger legt, zal het aantal van dergelijke transformaties dramatisch toenemen.
Deskundigen zijn het niet eens over de betekenis van deze trend. De ervaring van het wereldbankwezen leert dat banken, zelfs met klein kapitaal, die uitsluitend binnen het kader van de wet opereren, zich gestaag kunnen ontwikkelen. In Zwitserland bijvoorbeeld, klein van formaat, bestaan zowel grote als kleine banken stil naast elkaar, waarvan er een ongewoon groot aantal is. Tegelijkertijd is er genoeg werk en klanten in dit land voor alle bankinstellingen.
Een van de problemen in verband met de kleine banken van de hoofdstad is hun deelname aan illegale cash-out-operaties. De meeste kleine kredietinstellingen in de regio's worden echter niet opgemerkt bij dergelijke schendingen, aangezien hun activiteiten voor iedereen zichtbaar zijn. Het prioriteitsgebied van kleine bankactiviteiten is het dienen van de oprichters. Lokale ondernemers maken zich zorgen over de veiligheid van hun financiën, dus houden ze geld en financiële informatie liever op hun eigen bank. Winst maken is niet het hoofddoel van dergelijke banken, die in de zakenwereld vaak "pocket" worden genoemd. Bij dergelijke kredietinstellingen komen misstanden veel minder vaak voor.
Een van de mogelijke oplossingen voor het probleem van kleine banken, de Centrale Bank van Rusland, overweegt de oprichting van een geheel nieuw type kredietinstelling - de zogenaamde regionale bank. Deze categorie kan heel goed banken omvatten met een beperkt aantal transacties. Zij zullen in staat zijn om particuliere klanten, kleine en middelgrote bedrijven in specifieke regio's effectief te bedienen. Over het lot van de rest van de kleine banken zal waarschijnlijk nogal hard worden beslist.
Opgemerkt moet worden dat de meeste banken zich in het Europese deel van Rusland bevinden. Er zijn maar heel weinig regionale bankinstellingen buiten de Oeral, hoewel hier de belangrijkste rijkdom van het land is gevestigd.
