De probleemboom is een sleutelschema dat is ontworpen om het proces van het vormen van taken in de onderneming en het vinden van oplossingen te vergemakkelijken. Hiermee kunt u het hele scala aan onderling gerelateerde oorzaken en gevolgen van het probleem bepalen, waarbij de invloed van externe subjectieve factoren bijna volledig wordt uitgesloten. De probleemboom is een van de belangrijkste instrumenten in systeemanalyse. Laten we eens kijken naar de constructie van dit model aan de hand van een voorbeeld van een onhandig rooster op een universiteit.
instructies:
Stap 1
Formuleer het probleem. Het moet in het heden bestaan, niet in het verleden of de toekomst. Wees specifiek en vermijd onnodige woorden. Probeer de mondiale problemen, die bijna niet te beïnvloeden zijn, niet aan te pakken ("opwarming van de aarde", "gebrek aan spiritualiteit van de samenleving", enz.).
Stap 2
Maak een lijst van de belanghebbenden. Dat wil zeggen, het is noodzakelijk om alle deelnemers te identificeren die direct of indirect door dit probleem worden getroffen. Om dit te doen, moet u de volgende vragen beantwoorden. Wie wordt het meest getroffen door dit probleem? Wie wordt direct betrokken bij het oplossen van het probleem? Welke organisaties of groepen mensen kunnen de gang van zaken beïnvloeden? Bepaal precies hoe een bepaalde stakeholder van het probleem afhangt.
Stap 3
Begin met het maken van een probleemboom. Het bestaat uit drie delen: wortels, stam en kroon. Wortels zijn de oorzaken van het probleem. Zij zijn het die het bestaan ervan bepalen. Als je ze oplost, verdwijnt het probleem. De stam is de bewoording. Crohn's zijn alle gevolgen die het probleem met zich meebracht. Teken eerst de stam.
Stap 4
Vervolgens moet je de wortels tekenen. Schrijf eerst alle redenen op die tijdens de brainstormsessie naar voren komen. Groepeer ze vervolgens en geef de relaties aan. Probeer het maximale aantal "wortels" te vinden, want het is hun beslissing die een beslissende impact zal hebben.
Stap 5
Het laatste item is de kroon. Identificeer de directe raakvlakken tussen het probleem en de gevolgen. Houd vervolgens bij welke andere negatieve impact kan worden gemaakt, dat wil zeggen, ga naar het niveau eronder. Blijf dit doen zolang de gevolgen nog binnen de problematiek vallen.
