Gedekte leningen zijn een soort leningen aan kredietnemers. De lening wordt gedekt door de goederen die de kredietnemer op krediet heeft gekocht en die eigendom blijven van de kredietgever totdat de volledige lening volledig is betaald. Het wordt het vaakst aangetroffen bij hypotheken, autoleningen en andere soorten leningen voor de aankoop van dure goederen.
Pand of zekerheid voor een lening is de meest voorkomende vorm van garantie dat de lener volledig zal voldoen aan zijn verplichtingen om het geleende geld terug te betalen. Voor een geldschieter of een leningverstrekkende instelling zijn gedekte leningen een uitstekende manier om de risico's van wanbetaling te verminderen, aangezien als de lener zijn verplichtingen niet nakomt, de bank de teruggave van het onderpand kan eisen, ook in de rechtbank.
Hierdoor verlaagt de overgrote meerderheid van banken en kredietinstellingen de rentetarieven op gedekte leningen aanzienlijk in vergelijking met ongedekte leningen.
De meest voorkomende als onderpand zijn:
- onroerend goed objecten;
- dure roerende zaken;
- verschillende soorten apparatuur;
- dieren en planten;
- goederen en andere materiële waarden, inclusief promessen, contant geld op deposito's, antiek, juwelen.
Voor de kredietverstrekker is het van belang dat de actuele marktwaarde van het onderpand of onderpand overeenkomt met de volledige waarde van de lening. Dat wil zeggen, het bedrag van het geleende geld en de rente op de lening.
Meestal worden vastgoedobjecten als onderpand gebruikt: gebouwen, constructies, huizen en appartementen. Bij het beoordelen van de waarde van een beveiligingsitem wordt rekening gehouden met veel factoren: het bouwjaar, de locatie, de afstand tot het stadscentrum en andere. Zo zal een nieuw gebouw of een appartement in een nieuw gebouw door de bank als een betere beveiliging worden beschouwd dan een appartement in een oud gebouw. Bovendien zijn kredietinstellingen terughoudend om de enige woning van de kredietnemer als onderpand te beschouwen, aangezien deze volgens de wet niet altijd kan worden ingetrokken en op een veiling wordt verkocht.
Als een voertuig als zekerheid wordt gebruikt, moet het op het moment van het sluiten van de bruikleenovereenkomst bruikbaar en niet erg oud zijn (meestal niet ouder dan 10 of 15 jaar). In dit geval wordt het voertuigpaspoort (PTS) voor opslag overgedragen aan de kredietinstelling en daarin bewaard gedurende de gehele uitleentermijn.
Apparatuur die als onderpand voor een lening wordt verstrekt, moet ook aan bepaalde eisen voldoen. Het mag bijvoorbeeld niet stationair, uniek en zeer gespecialiseerd zijn, omdat deze factoren het niet mogelijk maken om het snel te verkopen. Op het moment van het sluiten van de leenovereenkomst moet deze bruikbaar zijn, en het jaar van uitgifte en het niveau van afschrijving moeten voldoen aan de eisen van een bepaalde geldschieter. Banken eisen vaak dat de verpande apparatuur een inventarisnummer heeft, zodat het geen probleem is om deze te identificeren.
Voor landbouwhuisdieren (gewassen) gelden een aantal eisen. De dieren mogen niet ouder zijn dan een bepaald aantal jaren en moeten gedurende de gehele uitleenperiode voorzien zijn van normale omstandigheden. Alle dieren moeten individuele inventarislabels hebben om de aanwezigheid en veiligheid van onderpand te verifiëren.
Voorraden (goederen en materialen) in de vorm van goederen in omloop worden vaak verstrekt door kredietnemers die gespecialiseerd zijn in kopen en verkopen. Kredietinstellingen zijn echter terughoudend om dit soort zekerheden te accepteren, aangezien voorraden en materialen een verhoogd risico op verlies hebben. Daarom moeten banken, door ze als onderpand voor een lening te accepteren, zeker zijn van hun hoge liquiditeit.
