Hoe Een Indifferentiecurve Te Bouwen?

Inhoudsopgave:

Hoe Een Indifferentiecurve Te Bouwen?
Hoe Een Indifferentiecurve Te Bouwen?

Video: Hoe Een Indifferentiecurve Te Bouwen?

Video: Hoe Een Indifferentiecurve Te Bouwen?
Video: Indifference curves and marginal rate of substitution | Microeconomics | Khan Academy 2024, April
Anonim

Het concept van de indifferentiecurve werd geïntroduceerd door Francis Edgeworth en Wilfredo Pareto. De indifferentiecurve is een reeks combinaties van twee goederen, waarvan het nut gelijk is voor een economische entiteit, en het ene goed heeft geen voorkeur boven het andere.

Hoe een indifferentiecurve te bouwen?
Hoe een indifferentiecurve te bouwen?

instructies:

Stap 1

Begin met het plotten van een coördinatenas. Markeer op de X- en Y-zijden respectievelijk de hoeveelheden X (Qx) en Y (Qy). X en Y duiden in dit geval elke verzameling goederen aan.

Stap 2

De reeks indifferentiecurven die de goederenbundels voor één consument karakteriseren, vertegenwoordigen een onverschilligheidskaart. De onverschilligheidskaart vertegenwoordigt verschillende niveaus van nut die voldoen aan de behoeften van één bepaalde persoon, gegeven één paar goederen. Hoe verder van de coördinaatassen de indifferentiecurve zich op de kaart bevindt, hoe vollediger de behoeften van de consument worden bevredigd met behulp van een bepaalde reeks voordelen.

Stap 3

Op de indifferentiecurve is het gemakkelijk om op elk punt een sectie te vinden waarvan het mogelijk is om het ene hulpprogramma effectief door het andere te vervangen. Dit segment (in dit geval AB) wordt de vervangingszone (substitutie) genoemd. Wederzijdse vervanging van goederen zal alleen plaatsvinden op het segment AB. De laagste waarde van product X bevindt zich op punt X1 en product Y bevindt zich op Y1. Deze waarden zijn minimaal, maar hun verbruik is zelfs in een dergelijke hoeveelheid noodzakelijk, omdat het onmogelijk is om het ene goed door het andere volledig te vervangen, ongeacht hoeveel ander goed wordt aangeboden. Hier is de beperkende substitutiedrempel een zodanige waarde van een goed, waarbij de aanwezigheid van een ander equivalent goed niet vereist is. De marginale substitutiesnelheid is dus de verhouding van de hoeveelheid van het goede X, waarvan de consument volledig kan weigeren, tot de keuze van de eenheid van het goede Y, en vice versa.

Stap 4

Bij het bepalen van de marginale substitutiesnelheid moet deze als een negatieve waarde in aanmerking worden genomen. Dit komt omdat door het verbruik van het ene goed te verhogen, het verbruik van een ander dienovereenkomstig wordt verminderd.

Aanbevolen: