De toestand van vaste activa weerspiegelt hun technische geschiktheid voor verdere exploitatie. Versleten vaste activa hebben vaak dringende of grote reparaties nodig, modernisering, kunnen storingen, stilstand in het productieproces en productdefecten veroorzaken. Daarom is het belangrijk voor bedrijven om hun toestand te controleren door speciale indicatoren te berekenen.
De belangrijkste indicatoren die worden gebruikt bij het beoordelen van de staat van vaste activa zijn het afschrijvingspercentage en het houdbaarheidspercentage.
Slijtagefactor
Afschrijving is het verlies van zijn fysieke, morele en economische eigenschappen door vaste activa. Afschrijving is ook afhankelijk van afschrijvingsgroepen en codes van de All-Russian Classifier of Fixed Assets (OKOF). Afschrijvingen zijn een waarde-uitdrukking van de mate van slijtage van de arbeidsmiddelen. Ze worden maandelijks in rekening gebracht gedurende het kalenderjaar, afhankelijk van de gebruiksduur van de vaste activa en worden opgenomen in de kostprijs van afgewerkte producten, verrichte werkzaamheden of verleende diensten. Dit is het proces van recuperatie van de financiële middelen van de onderneming die in vaste activa zijn geïnvesteerd.
Het afschrijvingspercentage wordt berekend door het gecumuleerde afschrijvingsbedrag (afschrijving) te delen door de oorspronkelijke of vervangende (op basis van de herwaarderingsresultaten) waarde van vaste activa. De resulterende waarde kan worden vermenigvuldigd met 100%, waarna de slijtage wordt uitgedrukt als een percentage van het totale aantal vaste activa, conventioneel als 100%. Deze verhouding geeft aan hoeveel vaste activa versleten zijn en wordt berekend aan het begin en einde van het kalenderjaar.
Vervalfactor
Het gebruikspercentage van vaste activa is het tegenovergestelde van het afschrijvingspercentage. Het wordt berekend als de verhouding tussen de oorspronkelijke (vervangings)kosten en het geaccumuleerde bedrag aan afschrijvingen (afschrijvingen). Het resultaat kan ook met 100% worden vermenigvuldigd. Deze ratio geeft het aandeel niet-versleten vaste activa weer. De indicator wordt berekend aan het begin en einde van het verslagjaar.
De bruikbaarheidsfactor kan worden berekend door de slijtagefactorwaarde van één of 100% af te trekken. Als je de slijtagepercentages bij elkaar optelt, krijg je een resultaat gelijk aan 1 of 100%. De slijtagesnelheid is bijvoorbeeld respectievelijk 0, 3 of 30%, de slijtagesnelheid is 0, 7 of 70%. De bruikbaarheidsratio moet groter zijn dan de slijtagesnelheid en procentueel meer dan de helft van de totale waarde van vaste activa bedragen.
De onderneming moet de mate van slijtage van haar vaste activa beheersen, deze tijdig actualiseren en moderniseren. Vaste activa in uitstekende staat zijn een garantie voor een ononderbroken productieproces, waardoor de kosten van afgewerkte goederen worden verlaagd en de winst van de onderneming wordt verhoogd.
