Verkoopprijzen zijn de kosten van goederen in de winkelrekken, bestaande uit de som van de aankoopprijs en de mark-ups. Op zijn beurt is de markup afhankelijk van vele factoren, transport- en andere kosten, prijzen voor vergelijkbare goederen in de detailhandel worden ook in aanmerking genomen. De prijs van goederen wordt geregeld door de tweede alinea van PBU 5/1, clausule 13, die het mogelijk maakt om alle kosten in de prijs op te nemen. Er wordt algemeen aangenomen dat de maximale opslag op de aankoopprijs niet meer dan 45% kan zijn, anders zal het product niet concurrerend zijn.
instructies:
Stap 1
Goederen naar het magazijn brengen op rekening 41 debet en rekening credit 60. Vermeld de handelsmarge op rekening 42. Als uw bedrijf een administratie bijhoudt tegen verkoopprijzen, rekening houdend met mark-ups, dan kunt u zowel de inkoopprijs als de verkoopprijs aangeven. Het bedrag van de opslagen op aan- en verkoopprijzen moet in een afzonderlijke rechtshandeling in de grondslagen voor financiële verslaggeving van de onderneming worden weerspiegeld.
Stap 2
Als u niet in juridische documenten de kostprijs en toeslag aangeeft die van toepassing is op alle goederen zonder rekening te houden met de naam, geef dan het toeslagsysteem voor elke naam afzonderlijk aan door een boekhoudtabel samen te stellen en vast te leggen in het juridische document. Een dergelijke definitie van de verkoopprijs is het meest aanvaardbaar voor verkooppunten die grote goederen verkopen en is volstrekt niet van toepassing op het gebied van de kleinschalige detailhandel, aangezien het onmogelijk is om elk artikel afzonderlijk te verantwoorden en er een eigen handelsmerk op te vestigen. Daarom is hier het algemene schema voor de classificatie van goederen van toepassing, bijvoorbeeld tabaksproducten - 45%, zuivelproducten - 20%, bakkerijproducten - 15%, enz.
Stap 3
Geef in de algemene kolom het bedrag van de opslag aan, rekening houdend met de transportkosten, belastingen en andere kosten, en het totale bedrag van het verschil tussen de aankoop-, verkoopprijs vermenigvuldigd met het aantal eenheden van dit product. Als u bijvoorbeeld een partij melk hebt gekocht, kost elk pakket 20 roebel, is de aangegeven opslag 20%, dan is de verkoopprijs van 1 pakket 24 roebel. Dat wil zeggen, het verschil van 4 roebel is de opmaak, die wordt vermenigvuldigd met het aantal eenheden van de zending goederen. De batch was bijvoorbeeld 100 verkoopeenheden. De winst van de verkoop is 400 roebel, maar dit is alleen de winst van de markup, hier worden belastingen, transport en andere kosten van afgetrokken. Maar je betaalt wel belasting over de toegevoegde waarde, dus bij fraude moet je rekening houden met alle kosten zodat het bedrijf niet met verlies blijft zitten.
Stap 4
Valt uw onderneming onder een bijzonder belastingregime, dan moet u de aan- en verkoopprijzen alsnog aangeven in de boekhoudbescheiden. De overige organisaties betalen belasting over de toegevoegde waarde. In het beschouwde voorbeeld, vanaf 4 roebel voor elke eenheid goederen.
