Het contract voor de levering van goederen, een van de varianten van het verkoopcontract, is een document dat de relatie tussen de leverancier en de koper regelt. Volgens de voorwaarden van het contract verbindt de leverancier zich ertoe de goederen binnen de in het document gespecificeerde tijd over te dragen aan de eigendom van de koper, die op zijn beurt zich ertoe verbindt de goederen te accepteren en het in het contract gespecificeerde bedrag te betalen ervoor.
instructies:
Stap 1
De leverancier in de leveringsovereenkomst is, in tegenstelling tot de koop- en verkoopovereenkomst, een commerciële organisatie of een particuliere ondernemer. Non-profitorganisaties hebben alleen het recht om dergelijke overeenkomsten te sluiten als hun samenstellende documenten de mogelijkheid bieden om de functies van een leverancier uit te voeren.
Stap 2
Een ander belangrijk verschil tussen het leveringscontract en het verkoopcontract is dat de geleverde goederen niet voorzien in gebruik voor huishoudelijke, gezins- of persoonlijke doeleinden: ze zijn alleen bedoeld voor zakelijke activiteiten.
Stap 3
In het onderwerp van levering is het noodzakelijk om de naam van het product, het assortiment en de hoeveelheid te vermelden. De specificatie van het contract of in de tekst zelf moet de prijs bevatten waartegen de goederen zullen worden geleverd. In een situatie waarin de prijzen voor goederen dagelijks veranderen, wordt het zinloos om de overeenkomstige clausule van het contract elke keer te wijzigen. In dit geval moet de procedure voor het bepalen van de prijs worden aangegeven, bijvoorbeeld volgens de prijslijst van de leverancier.
Stap 4
Aangezien de looptijd van het contract niet gelijk is aan de levertijd van de goederen, moet het leveringsschema voor individuele zendingen in het contract worden gespecificeerd om geschillen te voorkomen. Vergeet bovendien niet het belang van dergelijke clausules van het contract als de procedure voor het ontvangen van goederen en de after-sales service.
Stap 5
Het is ook noodzakelijk om de verantwoordelijkheid van de partijen duidelijk te definiëren, de gevallen waarin de partijen ervan kunnen worden vrijgesteld, en het bedrag van de boetes aan te geven. Daarnaast moet het contract in detail de meest gedetailleerde lijst van noodsituaties specificeren, om het minste misbruik door de tegenpartij te voorkomen, en de procedure voor het vrijwaren van de partijen van aansprakelijkheid.
