Vergoedingen en kosten verschijnen met de komst van de overheid. Het is bekend dat in het oude Egypte, in het tweede millennium voor Christus, belastingen werden geheven die nodig waren om het enorme bureaucratische apparaat van deze staat in stand te houden.
Belastingen zijn verplichte, wettelijke bijdragen aan de staats- en lokale begrotingen, aan staats- en niet-overheidsfondsen. Ze zijn zeer gevarieerd in de manier waarop ze worden geheven, in het object van belastingheffing, in overeenstemming met hun beoogde doel. De algemene betekenis van elk van hen is echter om de economische activiteit van de staat te verzekeren. De staat heeft, zoals elke grote boerderij, arbeiders nodig. Dit zijn boekhouders, managers, artsen, leraren, beveiligers. Naast interne aangelegenheden heeft de staat economische en politieke betrekkingen met zijn buren, dus heeft hij een extern economisch apparaat, diplomaten en een leger nodig.
Dit alles wordt ondersteund door belastingen. Elke burger betaalt inkomstenbelasting aan de staatsbegroting. Er zijn ook vergoedingen uit de handel (belasting toegevoegde waarde), die door commerciële organisaties worden betaald bij elke aan- en verkoop. Accijnzen gaan naar de staatsbegroting - belastingen op de verkoop van consumptiegoederen (zout, alcohol, enz.).
Er zijn ook vaste vergoedingen voor papierwerk: paspoorten, visa, voor de registratie van rechtspersonen, voor de registratie van eigendomsrechten. Individuen betalen een vast bedrag voor het recht om deel te nemen aan ondernemersactiviteiten. Lokale budgetten ontvangen belastingen van landeigenaren en -gebruikers, van huis- en voertuigeigenaren, zowel rechtspersonen als particulieren.
Elke werkende burger draagt bij aan het pensioenfonds (nu kun je kiezen tussen staat en niet-staat) en het ziekenfonds.
De ingezamelde fondsen vormen financiële middelen voor het uitvoeren van de functies en urgente taken van de samenleving. Dat wil zeggen, zodat burgers veilig kunnen leven, werken, een eerlijk loon krijgen, medische behandeling kunnen krijgen, hun kinderen kunnen onderwijzen, op goede wegen kunnen rijden, ondernemen en een pensioen kunnen ontvangen. Werkelijke taken worden geformuleerd in doelprogramma's van de overheid (ontwikkeling van nanotechnologie, ondersteuning van de landbouw, enz.).
Met behulp van het belastingaangiftesysteem oefent de staat controle uit over de economische activiteiten van zowel individuen als organisaties. Door het bieden van fiscale prikkels worden bepaalde soorten activiteiten aangemoedigd die de samenleving op dit moment nodig heeft. Ten slotte helpen belastingen bij het herverdelen van geld tussen verschillende categorieën van de bevolking.
