De officiële definitie van kosten of kosten die in de onderneming bestaan, is een afname of andere uitgave van de activa van de onderneming of het ontstaan van verplichtingen als gevolg van de levering en productie van goederen. Dit zijn dus al die uitgaven die in de loop van de economische activiteit gedurende een bepaalde boekhoudperiode leiden tot een daling van het eigen vermogen. Ze ontstaan in de regel in het kader van de gewone bedrijfsuitoefening van de onderneming en dienen om de overeenkomstige inkomsten te genereren.
instructies:
Stap 1
Erkenning van onkosten is hun correspondentie (toewijzing) aan onkostenrekeningen. In dit geval wordt de uitgave alleen in de rapporten opgenomen voor een bepaalde periode waarin deze van de rekening is afgeschreven, ongeacht het tijdstip waarop de daadwerkelijke betaling heeft plaatsgevonden. Alle debiteuren voor erkende maar nog niet betaalde kosten (of vooruitbetaalde kosten) moeten worden opgenomen in crediteuren.
Stap 2
Uitgaven die aan een bepaalde periode of datum zijn gekoppeld (bijvoorbeeld huur, energierekeningen, lonen) worden alleen in die tijd verantwoord, ongeacht het tijdstip van betaling.
Stap 3
Het is belangrijk om rekening te houden met de directe kosten die zijn gemaakt op de productiekosten, los van alle overheadkosten die het bedrijf over een bepaalde periode maakt en die moeilijk aan de kosten zijn toe te rekenen. Deze scheiding wordt weergegeven per accounttype in hun abonnement. In rapporten worden op hun beurt alle rekeningen gegroepeerd volgens hun type.
Stap 4
Voor kostenberekening worden afzonderlijke rekeningen van het type "kosten" aangemaakt, die later, bij het genereren van een winst- en verliesrekening, automatisch worden gegroepeerd als uitgaven, die samen met inkomsten het bedrag van de brutowinst creëren.
Stap 5
De overige kosten vormen een indicator van de nettowinst en worden weergegeven met rekeningen van het type "kosten".
Stap 6
Bij het maken van een structuur van kostprijsrekeningen dient de samenstelling ervan te dupliceren met de regeling inkomensrekening, waarbij het inkomen wordt gecompenseerd door deze kostprijs.
Stap 7
Alle uitgaven in het stadium van het handhaven van een grondslag voor financiële verslaggeving en een bepaald rekeningschema moeten dus worden verdeeld in kosten die toe te schrijven zijn aan de kosten van goederen en toe te rekenen aan de algemene kosten van de onderneming gedurende een bepaalde boekhoudperiode. In dit geval zijn de uitgaven van de verslagperiode (of overheadkosten) die uitgaven waarmee geen rekening werd gehouden bij de evaluatie van de voorraden.
Stap 8
Op hun beurt moeten bij industriële ondernemingen alle directe productiekosten worden opgenomen in de productiekosten (volgens de geaccepteerde rekenregels) en niet-productiekosten worden toegeschreven aan de kosten van de verslagperiode.
