Om een objectieve beoordeling te krijgen van de financiële stabiliteit, solvabiliteit, bedrijfsactiviteit van een onderneming en de doeltreffendheid van haar activiteiten, is het noodzakelijk om haar financiële toestand te analyseren. Het wordt uitgevoerd bij het overwegen van leningen aan een organisatie, het bespreken van investeringsvooruitzichten, het introduceren van faillissementsprocedures tegen het bedrijf.
Financiële analyse wordt uitgevoerd op basis van financiële overzichten: balans (formulier nr. 1), winst- en verliesrekening (formulier nr. 2), kasstroomoverzicht (formulier nr. 4), bijlage bij de balans (formulier nr. 5), toelichting en overige documenten. Zijn methodologie is gebaseerd op de berekening van coëfficiënten die kenmerkend zijn voor de financiële en economische activiteiten van de onderneming: gemiddelde maandelijkse inkomsten, indicatoren van solvabiliteit en financiële stabiliteit, de efficiëntie van het gebruik van werkkapitaal, winst en winstgevendheid, investeringsactiviteit.
Allereerst wordt de basisindicator bepaald - de gemiddelde maandelijkse omzet, die het inkomensniveau voor de rapportageperiode aangeeft en het totale bedrag aan financiële middelen van de organisatie bepaalt. De meeste van de resterende coëfficiënten worden berekend op basis van de waarde ervan. Een bijkomend kenmerk van de liquiditeit van de financiën van de onderneming is het aandeel van contanten in de omzet.
Vervolgens wordt de solvabiliteitsgraad vastgesteld, dat wil zeggen de verhouding tussen het bedrag van de langlopende en kortlopende schulden en de gemiddelde maandelijkse inkomsten, die bepalend is voor de algemene situatie van de schulden van de onderneming aan crediteuren. De structuur van de schuld wordt gevormd door de verdeling van de monetaire coëfficiënt in verschillende componenten: schuld op bankleningen en leningen aan organisaties en particulieren, belastingen en betalingen aan niet-gebudgetteerde fondsen, andere crediteuren door de overeenkomstige waarde op de balans te delen door de gemiddelde maandinkomsten.
Een belangrijke verhouding van financiële stabiliteit is de huidige indicator van de schuldsolvabiliteit, die wordt berekend als de verhouding tussen kortlopende verplichtingen en gemiddelde maandinkomsten. Het bepaalt de timing van de mogelijke terugbetaling van de lopende schuld aan crediteuren.
Nauw verwant aan deze laatste indicator is de dekkingsgraad van kortlopende schulden met vlottende activa (courante liquiditeit), die wordt berekend als de verhouding tussen de waarde van vlottende activa (voorraden, vorderingen, liquide middelen, kortlopende financiële beleggingen) passiva. Het kenmerkt de mate van zekerheid van schulden aan crediteuren met snel realiseerbare activa. Bovendien wordt tijdens de analyse van financiële en economische activiteiten de absolute liquiditeitsratio berekend - de verhouding tussen het bedrag van de financiële kortetermijninvesteringen en contanten en de kortlopende schulden.
De financiële stabiliteit van de organisatie wordt bevestigd door de aanwezigheid in de omzet van eigen vermogen, dat wil zeggen het verschil tussen eigen vermogen en vaste activa, het aandeel van het eigen vermogen in het werkkapitaal (de verhouding van het eigen vermogen in omloop tot de hoeveelheid werkkapitaal kapitaal), evenals de autonomiecoëfficiënt - de verhouding tussen het eigen vermogen en het bedrag aan vaste en vlottende activa.
Er wordt veel belang gehecht aan het ter beschikking stellen van de organisatie met circulerend vermogen. Bij het analyseren van de financiële toestand wordt deze gedefinieerd als de verhouding tussen vlottende activa en gemiddelde maandelijkse inkomsten, die de omloopsnelheid kenmerkt van fondsen die in vlottende activa zijn geïnvesteerd. Daarnaast wordt de coëfficiënt van het werkkapitaal in productie en berekeningen berekend.
Een van de criteria voor de effectieve werking van een onderneming is winstgevendheid. Bij de analyse van duurzaamheid wordt het rendement op het eigen vermogen bepaald (quotiënt van het delen van de winst voor belasting door het bedrag aan vlottende activa) en het rendement op de omzet (de verhouding tussen winst en omzet, waaruit blijkt hoeveel roebel winst werd behaald als gevolg van de verkoop van goederen en diensten per 1 roebel aan inkomsten).
Bovendien kunnen potentiële investeerders geïnteresseerd zijn in de indicator van de investeringsactiviteit, die wordt berekend door het bedrag van de investeringen in vaste activa en financiële langetermijninvesteringen te delen door de totale waarde van de vaste activa. Het kenmerkt de ontwikkelingsstrategieën van de organisatie, wijziging en verbetering van onroerend goed.
