De disconteringsvoet op het moment van terugverdientijd van het project is de interne rentabiliteit. Dat wil zeggen, de instroom en uitstroom van fondsen moeten overeenkomen en de netto contante waarde moet dicht bij het rendement liggen. Het interne rendement bepaalt de meest acceptabele disconteringsvoet wanneer investeringen kunnen worden gedaan zonder verliezen voor de eigenaar.
instructies:
Stap 1
Het interne rendement is een maatstaf voor de beleggingsprestaties. Deze term verwijst naar de disconteringsvoet waarbij het huidige vermogen van het project nul is. In de praktijk wordt het interne rendement vergeleken met het disconteringspercentage, terwijl als het rendement groter of gelijk is aan de korting, het project een positieve waarde oplevert, het percentage van het inkomen, dat gelijk is aan het verschil tussen de rendement en de korting.
Stap 2
Het rendement wordt berekend op basis van de volgende indicatoren: een positieve waarde en een korting. Om dit te doen, is het noodzakelijk om een positieve waarde te berekenen op verschillende niveaus van de disconteringsvoet tot de waarde wanneer de eerste negatief wordt. En alleen dan kan de waarde van het interne rendement worden gevonden door de positieve waarde te delen door het verschil tussen deze en de negatieve waarde.
Stap 3
Als er meerdere alternatieve projecten zijn met dezelfde waarden van het rendement en een positieve waarde, dan wordt bij het kiezen van de uiteindelijke investeringsoptie rekening gehouden met de looptijd, dit is de gewogen gemiddelde periode van de levenscyclus van het project of de effectieve duur van het project. Met deze waarde kunnen verschillende projecten op hetzelfde niveau worden gebracht, verschillend in termen, wijze van renteberekening en het aantal periodieke betalingen. De methode is gebaseerd op het berekenen van het moment waarop het project inkomsten begint te genereren en op het aantal maandelijkse of driemaandelijkse inkomstenontvangsten gedurende de looptijd.
Stap 4
De effectiviteit van het project in termen van rendement laat duidelijk zien dat het rendement in overeenstemming is met het vastgestelde rendement, dat afhangt van de gewogen gemiddelde kapitaalkosten. Dit percentage is echter niet altijd een objectieve indicator, aangezien het de maximale hoeveelheid kapitaal weergeeft die wordt gebruikt om een niet-negatief vermogen te behouden. In de omstandigheden van verandering in verschillende perioden van positieve en negatieve kasstromen, leidt de berekening van het rendement tot het feit dat het investeringsproject verschillende interne rendementspercentages heeft. In dit geval is het rendement zinloos.
