Het kopen van een franchise kan een goede beslissing zijn voor een beginnende ondernemer. Hij heeft de mogelijkheid om zijn eigen risico's te verkleinen, doordat hij een businessmodel verwerft dat al is uitgewerkt en zijn eigen effectiviteit heeft bewezen.
De essentie van franchising
Franchising is een bijzondere vorm van economische relatie waarbij de ene partij (de franchisegever) tegen een bepaalde vergoeding (royalty) het recht op een bepaalde onderneming overdraagt aan de andere (de franchisenemer). In het bijzonder krijgt de franchisenemer het recht om onder de handelsmerken van de franchisegever te werken en een bewezen bedrijfsmodel te gebruiken.
Ondanks het feit dat, hoewel het aantal bedrijven dat onder de franchiseregeling in Rusland werkt, relatief klein is, deze branche steeds populairder wordt. Er zijn verschillende redenen voor deze trend.
De voordelen van het kopen van een franchise zijn de mogelijkheid om een bewezen en bewezen bedrijfsorganisatiemodel te gebruiken, dat zijn economische efficiëntie in de praktijk al heeft bewezen. De franchisegever kan helpen bij opkomende moeilijkheden bij het zakendoen, met name het vormen van een optimaal assortiment, een gevestigd logistiek systeem, enz. Tegelijkertijd heeft de franchisenemer economische en juridische onafhankelijkheid.
Door een franchisebedrijf te openen, heeft een ondernemer al een pool van merktrouwe klanten, wat helpt om de marketingkosten van het bedrijf te verlagen.
Het is voor een ondernemer gemakkelijker om zijn eigen bedrijf te plannen, omdat hij van de franchisegever het bedrag aan investeringskosten kan ontvangen, evenals een gedetailleerd businessplan.
Hoe kies je een franchise?
Alvorens te beslissen om een franchise aan te schaffen, is het noodzakelijk om het commerciële voorstel van de franchisegever zorgvuldig te analyseren. Een groot aantal voorstellen voor het starten van een franchisebedrijf worden in het publieke domein gepresenteerd. Het loont de moeite om eerst te beslissen over de gewenste richting van het werk (handel, restaurantbedrijf, enz.), en vervolgens te kiezen uit de gepresenteerde bedrijven op basis van hun eigen investeringsmogelijkheden.
Verder moet de analyse gebaseerd zijn op een beoordeling van het marktpotentieel van een bedrijfsidee in de regio, evenals rechtstreeks van de franchisegever. In de eerste fase is het de moeite waard om de vooruitzichten van het idee te overwegen op basis van de bevolkingsomvang, de concurrerende omgeving en de beschikbaarheid van geschikte winkelruimte. De door de franchisegever opgegeven indicatoren van winstgevendheid en bedrijfsrendement zijn mogelijk alleen relevant voor grote stedelijke gebieden, en in een kleine stad kan een dergelijk bedrijf niet succesvol zijn.
De beoordeling van de franchisegever moet op een alomvattende manier worden uitgevoerd, op basis van een aantal criteria:
- ervaring van het bedrijf in de markt;
- het aantal operationele franchiseondernemingen, hun financiële prestaties, de dynamiek van opening en sluiting;
- de aanwezigheid van een geregistreerd merk;
- voorwaarden voor het beëindigen van de onderneming;
- eisen aan leveranciers van materialen en apparatuur - veel gewetenloze bedrijven proberen hier geld aan te verdienen door franchisenemers bewust ongunstige, bezwarende voorwaarden te bieden;
- welke ondersteuning de franchisegever biedt.
Ten slotte is het de moeite waard om de algemene indruk van de communicatie met de franchisegever te beoordelen.
Het is ook raadzaam om contact op te nemen met bedrijven die al aan deze franchise werken om de mogelijke valkuilen bij het runnen van dit bedrijf en de moeilijkheden waarmee ze worden geconfronteerd te achterhalen.
Wat zijn de kosten van een franchise?
De kosten van een franchise bestaan uit verschillende componenten. Het contract voorziet in de regel in een eenmalige vergoeding voor het gebruiksrecht van het merk. Het wordt ook wel een forfaitair bedrag genoemd.
Het contract kan ook het bedrag van de inhoudingen voor het gebruik van de franchise specificeren (vast, eenmalig of een percentage van de omzet). Deze betalingen worden royalty's genoemd en zijn een soort huur voor een merk. Maar een dergelijke eis kan worden vervangen door een gereguleerd aantal maandelijkse aankopen bij de franchisegever.
Sommige franchises bieden ook maandelijkse of jaarlijkse betalingen aan het marketingfonds.
Naast deze betalingen draagt de ondernemer ook alle standaardkosten - huurbetalingen, renovatie van panden, aankoop van apparatuur, salarissen van werknemers, enz.
