De term "budgettering" is relatief recent in de Russische economie terechtgekomen, in vertaling uit het Engels betekent het "planning". Budgettering is het proces van het opstellen en aannemen van een systeem van financiële plannen van een onderneming, dat gebaseerd is op het delegeren van financiële verantwoordelijkheid aan planningsentiteiten binnen de onderneming zelf.
Soorten budgetten
Bij het plannen van de activiteiten van de onderneming wordt een geconsolideerde begroting opgesteld, die alle particuliere budgetten van de afdelingen van de onderneming samenvat. Waar is een begroting voor? Het stelt managers in staat de werkelijke kosten en financiële resultaten te vergelijken met geplande indicatoren en de prestaties van het bedrijf te beoordelen.
Alle budgetten die bij de onderneming worden opgesteld, zijn in te delen in twee groepen:
- operationele budgetten (uitvoeringsbudget, arbeidskostenbudget, materiaalkostenbudget, productiebudget en andere);
- financiële budgetten (kapitaalinvesteringsbudget, cashflowbudget, geraamd saldo).
Het plannen van de activiteiten van een commerciële onderneming begint met een beoordeling van de vraag naar de producten van deze onderneming. In de eerste fase worden twee indicatoren bepaald: het geplande verkoopvolume en de prijs per eenheid van het product. Op basis van deze indicatoren wordt een verkoopbegroting opgesteld en wordt de geschatte omzet van de onderneming bepaald. Bij het opstellen van dit begrotingsformulier moet rekening worden gehouden met seizoensschommelingen in de vraag.
Op basis van de gegevens uit de uitvoeringsbegroting wordt de productiebegroting opgesteld. Dit budgetformulier geeft het geplande productievolume weer, rekening houdend met het saldo van de afgewerkte producten aan het begin van elke periode.
Bijzondere aandacht wordt besteed aan het budgetteren van kosten, hiervoor stelt het bedrijf samen: een budget voor materiële kosten, budgetten voor administratieve en commerciële kosten, een budget voor directe kosten van arbeidskosten.
Op basis van individuele exploitatiebegrotingen wordt een plan van baten en lasten opgesteld, waarin alle informatie over de geplande baten en lasten van de onderneming wordt verzameld. Dit budgetformulier zal een zeer belangrijke indicator weerspiegelen - de geplande winst.
Het kapitaalinvesteringsbudget is nodig om investeringskosten te verantwoorden, dit omvat de kosten van kapitaalopbouw, de verwerving en reparatie van vaste activa van het bedrijf.
Het cashflowbudget is een van de belangrijkste budgetten, op basis waarvan managers de cashflows van het bedrijf analyseren. Met het geraamde saldo kunt u analyseren hoe de financiële toestand van het bedrijf in de toekomst zal veranderen.
Organisatie van bedrijfsbudgettering
Meestal is het totale budget voor een kalenderjaar. De budgetperiode is uitgesplitst per maand. Voor sommige budgetten kan een korter planningsinterval worden ingesteld, bijvoorbeeld een decennium of een week.
De volgende fasen van het begrotingsproces in de onderneming kunnen worden onderscheiden:
- ontwikkeling van het ontwerp van algemene begroting;
- goedkeuring van de geconsolideerde begroting;
- uitvoering van de begroting;
- analyse van de begrotingsuitvoering van de huidige periode.
Het verschil tussen budgetteren en eenvoudige planning ligt in het feit dat de financiële verantwoordelijkheid voor budgetindicatoren is verdeeld over afzonderlijke structurele afdelingen. Hiervoor wordt een financiële structuur opgesteld. Het is een verzameling van centra van financiële verantwoordelijkheid. Een afdeling van het bedrijf die bepaalde operaties uitvoert en verantwoordelijk is voor bepaalde indicatoren van het budget, kan fungeren als een afzonderlijk centrum van financiële verantwoordelijkheid.
Het is vrij moeilijk om een competente financiële structuur te ontwikkelen, hiervoor is het noodzakelijk om de bedrijfsprocessen in detail te analyseren.
