Het eerste hoger onderwijs in Rusland is nog steeds officieel gratis. Is dit echter altijd echt het geval? Om naar een universiteit te gaan, is schoolkennis vaak niet voldoende. Aanvragers gaan naar betaalde cursussen, betalen een tutor en komen uiteindelijk met veel moeite de gewenste faculteit binnen, maar op commerciële basis. Als de ouders de opleiding van het kind niet kunnen betalen, moeten ze een studielening afsluiten.
Veel mensen willen een opleiding volgen, maar niet iedereen kan er veel geld voor betalen. Voor sommige studenten stemmen hun ouders ermee in om hun studie te betalen, terwijl anderen dat simpelweg niet kunnen. Vaak is het afsluiten van een studielening de enige uitweg voor jongeren die kwalitatief goed onderwijs willen.
In Rusland is deze schijnbaar gemakkelijke praktijk niet wijdverbreid. Waarom is dat? Feit is dat maar weinig banken dergelijke leningen verstrekken, bovendien is de rente op een studielening erg hoog. En dit schrikt de meeste potentiële consumenten van studieleningen meteen af. Ze zijn te begrijpen: er is nog geen diploma en er komt al een grote schuld op de studielening.
Deze problemen plagen zowel studenten als banken. Studenten zijn op hun hoede voor hoge rentetarieven die banken in rekening brengen. Banken zijn ook terughoudend met het verstrekken van leningen voor onderwijs, omdat er geen garantie is dat het geld wordt teruggegeven en er zeer grote bedragen worden uitgegeven. Analisten zijn van mening dat bij een langdurig stabiele situatie in de economie dit probleem zou worden opgelost, aangezien de onzekerheid in elkaar zou verdwijnen, zowel bij banken als bij kredietnemers.
Om voor meer zekerheid te zorgen, introduceren banken een nieuw model van studiefinanciering, waarbij het benodigde bedrag niet direct, maar in delen wordt uitgegeven. Zo zijn studenten verzekerd tegen inflatie, wanneer het bedrag dat door de bank wordt uitgegeven mogelijk niet voldoende is om het collegegeld te betalen als de universiteit het collegegeld verhoogt, en banken verzekeren tegen het feit dat het geld volledig aan de student kan worden gegeven, en hij, na korte tijd gestudeerd te hebben, stopte met het onderwijs, maar de verstrekte lening kan niet terugkeren voor een opleiding.
Maar zelfs dergelijke modellen zijn niet altijd geschikt voor consumenten van educatieve leningen. Banken die studieleningen verstrekken, hebben doorgaans een bron van inkomsten of een solvabele garant nodig. Maar als vroeger praktisch alleen Sberbank bezig was met krediet voor studies, is nu het aantal banken dat leningen voor studies verstrekt aanzienlijk toegenomen. Deze kredietmarkt is nog niet voldoende ontwikkeld, maar de situatie wordt al veel acceptabeler.
In Europa is de situatie op de markt voor onderwijsleningen bemoedigender. De rentetarieven variëren daar van 1,5% tot 4%, terwijl je in Rusland gewoon geen lening kunt vinden voor een studie met een rente van minder dan 16-20%.
