Aan het einde van de 19e eeuw was er geen betrouwbare verbinding tussen de oost- en westkust in de Verenigde Staten. Het postbedrijf Pony Express werd in die jaren vaak aangevallen door indianenstammen. En de verschillende telegraafbedrijven concurreerden hevig met elkaar, wat klantenservice moeilijk maakte. De situatie werd verergerd door de dreigende burgeroorlog.
Weg naar succes
Op 8 april 1851 werd een telegraafbedrijf opgericht, de New York and Mississippi Valley Printing Telegraph Co., opgericht door een groep zakenlieden uit New York. Onder de oprichters was een grootgrondbezitter en sheriff van een van de graafschappen van New York, Hiram Sibley, die zo werd meegesleept door de uitvinding van Morse - de telegraaf, dat hij het bedrijf verkocht en al het geld in een nieuw bedrijf investeerde. En zijn partners waren Ezra Cornell, die vroeger ploegen van zijn eigen ontwerp verkocht, en Don Alonzo Watson.
De partners stelden zich de ontmoedigende taak om alle bestaande telegraaflijnen te verenigen en begonnen drie jaar later actief bedrijven van concurrenten op te kopen. Dus in 1856 was de vorming van een enkel telegraafnetwerk voltooid. Op voorstel van Cornell veranderde het bedrijf zijn naam in Western Union Telegraph Company. De nieuwe naam symboliseerde de eenwording van heel continentaal Amerika.
Onvervulde hoop
Hiram Sibley droomde van een tijd waarin de telegraafkabel door West-Canada, Alaska, de Beringstraat en Siberië zou gaan. Hij promootte dit plan actief in het Amerikaanse Congres. Waar hij onder meer een aanbod deed aan de overheid om Alaska te kopen. Sibley had zelfs een ontmoeting met de minister van Post en Telegrafie van het Russische rijk, Ivan Tolstoj, en bij zijn terugkeer naar Amerika bracht hij verslag uit aan de president over de mogelijke toestemming van Rusland voor de verkoop. De landerijen in Alaska kosten de Amerikanen 7,2 miljoen dollar.
Western Union was al begonnen met de bouw, maar al snel werd bekend dat het Britse bedrijf Elliot & Co een telegraafkabel naar Europa had gelegd, pal langs de bodem van de Atlantische Oceaan. De metgezellen moesten hun ambitieuze plannen opgeven en hun invloed in Amerika gaan uitbreiden. Het bedrijf kocht meer dan 500 telegraafbedrijven in Californië.
Snelle ontwikkeling
Er gingen nog vier jaar voorbij en Western Union begon een transcontinentale telegraaflijn te bouwen met een lengte van meer dan drieduizend mijl. Bovendien werd het werk, dat volgens alle voorspellingen niet minder dan tien jaar zou kunnen duren, in minder dan vier maanden voltooid. President Lincoln en het Congres waren zo onder de indruk van dit succes dat alleen Western Union nu voor overheidscommunicatie zorgde.
Telegraafcommunicatie ontwikkelde zich snel en begon op veel gebieden te worden toegepast. Met zijn hulp werd nieuws uitgezonden via de kanalen van persbureaus, werd communicatie tussen treinen verzorgd. In die tijd werkte een jonge Thomas Edison tegen het tarief van de operator in Western Union, die het telegraafapparaat (ticker) creëerde, en in 1866 had het bedrijf een systeem van in realtime genoteerde wisselkoersen gelanceerd. In 1870 introduceerde Western Union een nationale tijdsynchronisatiedienst.
Nieuwe horizonten
In 1871 vond een historische gebeurtenis plaats die het begin van de elektronische handel markeerde: Western Union voerde de eerste geldoverdracht uit met behulp van de telegraaf. Vervolgens ontwikkelde deze dienstensector zich snel en al in 1914 gaven specialisten van Western Union de eerste debetkaart uit. Over honderd jaar zullen overmakingen en betalingen de belangrijkste focus van het bedrijf en de belangrijkste bron van inkomsten worden.
In 1888 overleed Hiram Sibley. Maar deze trieste gebeurtenis had geen invloed op de verdere ontwikkeling van het bedrijf. Tegen het midden van de jaren dertig van de vorige eeuw was Western Union de grootste internationale onderneming met ongeveer 14 duizend koeriersdiensten in bijna alle landen. Klanten kregen tientallen berichtopties aangeboden, waarvan de meest interessante het beroemde "zingende telegram" was.
Het communicatiesysteem van Western Union voldeed volledig aan de betrouwbaarheidsnormen van de overheid. In 1964 introduceerde het bedrijf een nieuwe technologie op basis van microgolfgegevensoverdracht. Naast terrestrische technologieën werden satellietcommunicatie gecreëerd. Western Union bracht zijn eigen satelliet Westar I in een baan om de aarde en in 1982 had het bedrijf al vijf satellieten.
De telegraaf is verleden tijd
Met de ontwikkeling van telefooncommunicatie begonnen de inkomsten uit de telegraaf te dalen. Jarenlang stond het bedrijf op de rand van het faillissement. Alleen de geldtransfertak van Western Union Financial Services Inc. bracht winst. In 1991 werd besloten deze vestiging op te splitsen in een aparte vennootschap, die werd verkocht aan First Financial Management Corporation.
Sinds 2006 is Western Union teruggetrokken uit First en is nu een groot internationaal bankbetalingsbedrijf. Het systeem onderscheidt zich door zijn hoge vertaalsnelheid. Het geld komt direct na het invoeren van de gegevens in het elektronische systeem beschikbaar voor uitgifte. Bovendien worden ze aan de ontvanger betaald op vertoon van het paspoort bij een bankfiliaal dat samenwerkt met Western Union.
