Een valutakoers is de prijs van een munteenheid van een land, uitgedrukt in munteenheden van andere landen. Valutawissel wordt gekenmerkt door een indicator als convertibiliteit. De staat regelt de mate van inwisselbaarheid van valuta.
Wat is convertibiliteit?
Dit is het eigendom van een valuta die zonder beperkingen kan worden ingewisseld voor geldeenheden van andere landen en terug op valutawissels.
Om ervoor te zorgen dat de valuta vrij converteerbaar wordt genoemd, is de implementatie van valutatransacties in dit land niet beperkt. Een valuta wordt niet-converteerbaar genoemd als er wetgeving is die bijna alle transacties met deze valuta aan banden legt. Een valuta wordt gedeeltelijk inwisselbaar genoemd als het land slechts een klein deel van de wisseloperaties beperkt. Hoe hoger de economische stabiliteit, hoe groter de vrijheid van conversie. Het begrijpen van de essentie van een valutakoers zal zeker leiden tot succes in de banksector.
De wisselkoers is gebaseerd op valutapariteit. Maar de huidige wisselkoersen komen bijna nooit overeen met hun pariteit. Vanwege de eigenaardigheden van buitenlandse economische betrekkingen en internationale handel valt de verhouding tussen vraag en aanbod niet samen en is er geen evenwicht. Als het land een passieve betalingsbalans heeft, groeien de koersen van vreemde valuta en daalt de nationale valuta. Welnu, als de betalingsbalans actief is, wordt het tegenovergestelde fenomeen waargenomen. Daarom zijn er in veel landen twee tarieven van de nationale valuta: vast en gratis. Volgens de officiële pariteit vinden transacties plaats in nationale centrale banken, evenals in verschillende financiële en valutastructuren. Transacties tussen bedrijven en particulieren gebeuren tegen een gratis tarief.
De wisselkoers wordt vastgesteld op basis van goudpariteit (goudreserves) of op basis van internationale afspraken. Bij gebruik van goudpariteit (klassieke methode) wordt de hoogte van de wisselkoers ingesteld in verhouding tot het goudgehalte.
Op de een of andere manier, in elk land, reguleert de overheid de officiële wisselkoers, deze gegevens zijn open en publiekelijk beschikbaar. In de Russische Federatie bepaalt de Centrale Bank de officiële wisselkoers van de roebel. Dit wordt gedaan om de overheidsuitgaven en -inkomsten (begrotingstekort en -overschot) te berekenen, evenals in andere soorten verrekenings- en betalingsrelaties tussen de staat, organisaties en burgers, inclusief boekhoudkundige en fiscale transacties.
Valutanotering - nationaal geld vaststellen in de valuta van een ander land. Er is een directe en indirecte offerte.
- Dit is de waarde van de munteenheid van een ander land, die zich op de binnenlandse markt heeft ontwikkeld. Het laat zien hoeveel de valuta van de meter nodig is om gelijk te zijn aan de genoteerde valuta.
- ook wel indirect genoemd, toont wederkerige getallen, d.w.z. hoeveel de genoteerde valuta nodig is om gelijk te zijn aan één eenheid van de valuta van de meter.
Een monetaire valuta kan worden uitgedrukt in relatie tot de tweede in een derde valuta. In dit geval wordt het concept van cross-rate geïntroduceerd. De behoefte aan een kruiskoers ontstaat wanneer de totale valutawissel tussen twee landen niet hoog genoeg is en daarom geen directe koersen worden gevormd of ze niet betrouwbaar zijn. Maar zelfs als directe koersen betrouwbaar zijn, kan de kruiskoers een ander resultaat geven, een andere koerswaarde.
Er zijn nog twee soorten cursussen: de verkoper en de koper. Het tarief van de koper - de bank koopt, en het tarief van de verkoper - de bank verkoopt.
Vormen van valutakoersen
Gemaakt. De officiële verhouding tussen de valuta's van verschillende landen, die wordt bepaald door valutapariteiten en wetgeving. Vaststelling van de nationale valuta in Amerikaanse dollars of goud, evenals het verminderen van de amplitude van marktschommelingen in wisselkoersen binnen de vereiste limieten.
Drijvend. Vrij fluctuerende wisselkoers, waarin sprake is van een reguleringssysteem. Bijvoorbeeld: de Europese Unie - de landen die zijn toegetreden, hebben onderlinge wisselkoersschommelingen afgesproken. Dit wordt gedaan om de slechte impact van monetaire schommelingen op de economie te verminderen.
Fluctuerend Het kan vrij veranderen, afhankelijk van vraag en aanbod, op basis van het marktmechanisme.
