Economische crises zijn pijnlijke stadia in de geschiedenis die miljoenen mensen werk en spaargeld ontnemen. Het vermogen om een crisis in de beginfase te herkennen, kan iemand helpen zijn geld te besparen en soms zelfs "in het zwart" te blijven.
Verminderde koopkracht
De prijzen voor essentiële producten in de winkels beginnen te stijgen, terwijl de salarissen gelijk blijven. Deze financiële situatie wordt de "overproductiecrisis" genoemd. De ernstigste crisis van overproductie vond plaats in de jaren dertig van de vorige eeuw in de Verenigde Staten en werd de "Grote Depressie" genoemd. Miljoenen Amerikanen kwamen op straat terecht en alleen het competente beleid van president Franklin Roosevelt maakte het mogelijk het aantal slachtoffers tot een minimum te beperken.
Wisselkoersfluctuaties
Wijzigingen in offertes gebeuren om verschillende redenen. Ten eerste veroorzaakt de instabiliteit (inclusief faillissementen) van grote ondernemingen en hele staten de activiteit van beurshandelaren, die geld verdienen aan wisselkoersschommelingen. Een aantal handelaren probeert niet eens geld te verdienen, maar om verliezen te minimaliseren door de prijzen voor "onbetrouwbare" financiële instrumenten te verlagen, die ze zo snel mogelijk willen verkopen.
Dus de crises van 1987 ("Black Monday") en 2008 werden geassocieerd met buitensporige speculatie in de Japanse valuta (yen). Crisis (en valutadepreciatie) worden vaak ook beïnvloed door politieke gebeurtenissen, met name oorlogen.
Volgens de theorie van Kondratyev bestaat de economie uit cyclische perioden van 40-60 jaar. Recessies en crises zijn nodig voor de samenleving om het financiële systeem te "resetten".
Bulksnedes
Door een afname van de koopkracht van de bevolking verliest een aantal ondernemingen hun afzetmarkt, worden goederen niet verkocht en stopt de cashflow. Je moet salarissen betalen, maar er is geen geld. Het "dominoprincipe" wordt geactiveerd. De ondergang van een aantal grote ondernemingen kan het faillissement van alle andere veroorzaken.
Als mensen op straat blijven (de kranten melden dit vaak), leidt dit weer tot koopkrachtdaling. Alle schakels van het systeem zijn met elkaar verbonden. Daarom kan de crisis zelfs relatief economisch welvarende marktsectoren treffen.
Historici geloven dat de eerste economische crisis plaatsvond in het oude Rome. Het werd veroorzaakt door staatsschuld en een kortzichtig beleid van "gewelddadige deflatie".
Antifragiliteit
De antifragiliteitstheorie is voorgesteld door de Amerikaanse financier Nicholas Taleb. Volgens de theorie zijn fragiele financiële systemen afhankelijk van leningen en transacties met "hefboomwerking" (hefboomwerking, krediet gedekt door bestaande contante en liquide systemen), terwijl "antifragiele" systemen afhankelijk zijn van contant geld en kleine investeringen in risicovolle activa.
Volgens Taleb vond de wereldwijde financiële crisis van 2008 plaats vanwege de kwetsbaarheid van nieuwe financiële instrumenten - derivaten, kredietobligaties. Het volgen van de populaire financiële transacties van de aandelenmarkt kan helpen om het begin van een crisis sneller te bepalen.
