Alle moderne ondernemingen hebben in principe een andere organisatiestructuur die alle activiteitsgebieden bestrijkt. Het is het skelet van elk bedrijf, dus u moet uitzoeken wat de organisatiestructuur van een onderneming is.
Definitie
Ze begonnen te praten over de organisatiestructuur van de onderneming als zodanig aan het begin van de 20e eeuw, toen er een snelle kwalitatieve sprong in de productie was, die een herziening van de managementbenaderingen vereiste. De organisatiestructuur van een onderneming in het algemeen is een reeks regels, verbanden, houdingen en ondergeschiktheid van alle niveaus van bedrijfsbeheer, van topmanagers tot presteerders. De organisatiestructuur van de onderneming bestond al vóór het begin van de 20e eeuw, anders zouden grote ondernemingen en industrieën niet zijn ontstaan, maar vanuit theoretisch oogpunt begonnen ze er precies in dit tijdperk over na te denken. Momenteel zijn er veel soorten organisatiestructuren, maar de meest elementaire zijn hiërarchisch, divisief en organisch.
Hiërarchische organisatiestructuur
Dit is het meest klassieke en canonieke type organisatiestructuur dat mogelijk is in een onderneming. Zoals de naam al aangeeft, is deze structuur gebaseerd op een duidelijke hiërarchie tussen managementniveaus, is er een duidelijke verdeling van verantwoordelijkheden en bevoegdheden en dientengevolge een duidelijke taakverdeling, in relatie waarvan het personeelsbeleid van de onderneming wordt gevoerd. Deze organisatiestructuur wordt gekenmerkt door nadelen als een slechte coördinatie van de interactie tussen verwante afdelingen, een ontwikkelde bureaucratie en een onpersoonlijke houding ten opzichte van het personeel. Dit type organisatiestructuur is typerend voor grote industriële bedrijven en ondernemingen in Rusland en de GOS-landen.
De grootste theoreticus en beoefenaar van het creëren van organisatiestructuren is Henry Ford, wiens managementstijl door veel productiebedrijven uit die tijd werd overgenomen.
Divisie organisatiestructuur
Door de opkomst van gediversifieerde ondernemingen en de uitbreiding van de werkterreinen van internationale bedrijven was er tegen het einde van de 20e eeuw een dringende behoefte aan het creëren van nieuwe soorten organisatiestructuren. Een daarvan was de divisieorganisatiestructuur, die wordt gekenmerkt door de opdeling van de activiteitsgebieden van de onderneming in onderverdelingen / divisies, onder leiding van verantwoordelijke managers. De divisie kan enkele duizenden arbeiders omvatten die in één richting werken. Ook kunnen divisies territoriaal worden verdeeld, dit geldt met name voor internationale transportbedrijven. Een dergelijke organisatiestructuur heeft ook nadelen, waarvan de grootste een te vertakt managementsysteem zijn, duplicatie van functionele verantwoordelijkheden tussen divisies, evenals de last van divisies om hiërarchische organisatiestructuren binnen zichzelf te vormen.
De bestaande organisatiestructuren zijn vaak gemengd. Binnen het kader van een hiërarchische structuur kunnen projectafdelingen bestaan, en vice versa - een organische structuur kan elementen van een hiërarchische structuur hebben.
Organische organisatiestructuur
Dit type organisatiestructuur is ontstaan vanwege de behoefte aan een snelle reactie van de onderneming op veranderende marktomstandigheden, waarin de concurrentie extreem scherp is. Er zijn verschillende soorten organische organisatiestructuren: project, matrix en team. Elk van deze typen wordt gekenmerkt door kenmerken als het op professionele basis vormen van verantwoordelijke groepen (project of team), de onderlinge verdeling van bevoegdheden en ieders verantwoordelijkheid voor het eindresultaat. Een organische organisatiestructuur is typerend voor grote IT-bedrijven, wanneer ze veel projecten uitvoeren. Hier worden professionele groei en goed gecoördineerd teamwerk aangemoedigd, waarbij door één schakel al het werk aan het project kan worden verplaatst.
