De term "diversificatie" wordt vaak gebruikt door zakenmensen en zakenmensen als ze het hebben over het uitbreiden van de reikwijdte van een bedrijf. De redenen en doelen hiervoor kunnen voor verschillende bedrijven heel verschillend zijn. Het woord "diversificatie" komt van het Latijnse diversus - anders en facere - letterlijk doen: verschillende dingen doen. Diversificatie in de moderne zin is dus een soort strategie, in overeenstemming waarmee het bedrijf het aanbod van goederen of diensten uitbreidt, nieuwe activiteitsgebieden organiseert die gericht zijn op nieuwe markten.
Diversificatie redenen
Ze kunnen gebaseerd zijn op:
- de wens om niet alleen te overleven in een moeilijke economische omgeving, maar ook om haar invloed en positie in een zware concurrentie te versterken;
- de vorming van overtollige financiële middelen die het niveau overschrijden dat nodig is om concurrentievoordelen te behouden;
- pogingen om ondernemersrisico's te verminderen door ze over verschillende activiteitsgebieden te verdelen;
- de mogelijkheid om meer genageld te worden dan met een eenvoudige toename van de productievolumes.
Een schoenenbedrijf, in het proces van diversificatie, begint bijvoorbeeld ook tassen te produceren, omdat: te veel concurrenten - "schoeisel" - werden gevormd in deze regio.
De redenen voor diversificatie kunnen echter de noodzaak zijn om te reageren op de volatiliteit van de marktsituatie, en de logische uitbreiding van normaal functionerende productie, en de noodzaak om nieuwe banen te laden voor mensen die zijn ontslagen bij de hoofdonderneming, enz.
De doelstellingen van diversificatie zijn vergelijkbaar met de redenen. Dit is hetzelfde verlangen om te overleven, je positie onder concurrenten te versterken, mogelijke risico's te verminderen, winst te vergroten, enz.
Soorten diversificatie
Verwante diversificatie. De definitie spreekt voor zich. Om de reikwijdte van haar activiteiten uit te breiden, ontwikkelt het bedrijf gebieden waarmee het direct of indirect verbonden is. Dat wil zeggen, het maakt gebruik van reeds toegepaste technologieën, herbruikbare grondstoffen uit de eigen productie, gevestigde distributie(verkoop)kanalen, bestaande productiecapaciteiten, enz. Met andere woorden, met de bijbehorende diversificatie neemt het bedrijf de voordelen over die het in zijn gebruikelijke, traditionele sfeer heeft bereikt.
Hetzelfde schoenenproductiebedrijf gooide bijvoorbeeld vroeger productieafval weg of gaf het af aan een andere organisatie. Tijdens het diversificatieproces begon afval te gaan naar de productie van handtassen, portefeuilles, brillenkokers, enz. Het assortiment is uitgebreid, banen zijn toegenomen en de winst is gestegen.
Ongebonden diversificatie is het tegenovergestelde van gebonden diversificatie. Het bedrijf "stapt gedeeltelijk in onbekende landen", d.w.z. ontwikkelt volledig nieuwe bedrijfsruimten. Medewerkers beheersen nieuwe technologieën in nieuwe productiegebieden (diensten), bestuderen andere marktbehoeften. Dit type diversificatie is in de eerste plaats gericht op het minimaliseren van risico's (als er angst is voor ineenstorting van de bestaande onderneming) en het behalen van extra winst (als er vertrouwen is of op zijn minst hoop dat er vraag is naar nieuwe goederen of diensten bij de bevolking).
Als gevolg van gerechtvaardigde en met succes geslaagde niet-gerelateerde diversificatie, veranderen zeer gespecialiseerde bedrijven in grote gediversifieerde conglomeraten, waarvan de samenstellende schakels niet functioneel met elkaar verbonden zijn.
Een treffend voorbeeld van niet-gerelateerde diversificatie is de oliemaatschappij YUKOS, die actief bedrijven opricht die zich bezighouden met computertechnologie, de promotie van lokale netwerken en de internetvoorziening van haar divisies en externe klanten, programmering, enz.
