Momenteel zijn er heel veel voorstellen van commerciële banken en verschillende kredietfondsen. Ze lokken potentiële klanten met veelbelovende advertenties over lage rentetarieven en gunstige leenvoorwaarden. In feite is de realiteit soms verre van dit - een klant die een leningsovereenkomst is aangegaan, moet vele malen te veel betalen.
instructies:
Stap 1
Het is heel natuurlijk dat mensen bij het kiezen van een uitleenorganisatie: een bank, een uitleenfonds of een financieringscentrum, letten op de voorwaarden van de lening en in de eerste plaats op de rentetarieven die erop staan. Vaak gaan ze een overeenkomst aan waarbij het tarief voor de besteding van gelden lager is. Leners houden echter geen rekening met de omvang van eenmalige en maandelijkse commissies, de hoogte van boetes voor vervroegde aflossing, enz. Soms is een lening waarbij sprake was van een lagere rente veel duurder voor de klant.
Stap 2
Wanneer u contact opneemt met een kredietinstelling voor geld, is het daarom absoluut noodzakelijk om te weten te komen of zij commissies, boetes, boetes en andere maandelijkse en eenmalige betalingen hebben. Houd rekening met de hoogte van de verzekering die nodig is voor sommige soorten leningen, bijvoorbeeld bij een autolening of een hypotheek. Soms, zelfs bij het verstrekken van een consumentenlening, dwingen banken de lener om zijn leven en gezondheid te verzekeren, vooral als er geen andere soorten leningzekerheid zijn (onderpand of borgstelling).
Stap 3
Om de betaling voor het gebruik van geleend geld te weten te komen, moet u de maandelijkse betaling berekenen, rekening houdend met de aangegeven rente, en vervolgens de resulterende cijfers toevoegen. Hierdoor krijgt u het bedrag terug dat tijdens de looptijd van de leenovereenkomst moet worden teruggegeven. Alle verzekeringen, provisies en andere verplichte uitkeringen komen er nog bij. Als u het gevraagde leenbedrag aftrekt van het resulterende aantal, krijgt u het te veel betaalde bedrag voor de gehele leenperiode. Als een percentage ziet het eruit als de verhouding van het te veel betaalde bedrag op de lening en het oorspronkelijke bedrag, vermenigvuldigd met 100 procent. Dit is de daadwerkelijke betaling van de klant voor het gebruik van andermans geld.
