Het internationale monetaire systeem is een complex dat nodig is voor de afwikkeling van vorderingen, de terugbetaling van schulden tussen staten, het creëren van nieuwe handels- en economische betrekkingen. Tijdens zijn bestaan heeft het systeem verschillende stadia in zijn ontwikkeling doorgemaakt.
Historisch gezien waren de nationale monetaire systemen het vroegst opgekomen. Hun verschijning werd geassocieerd met de noodzaak om nationale monetaire eenheden in te wisselen voor buitenlandse in het handelssysteem dat ontstond tussen verschillende staten.
Het internationale monetaire systeem is een vorm van organisatie van monetaire betrekkingen tussen landen en functioneert onafhankelijk, ten dienste van het goederenverkeer. Het is een gemeenschap van verschillende elementen die door regelmatige interactie worden verenigd.
De belangrijkste functies en taken van het internationale monetaire systeem
Functies zijn onderverdeeld in primair en secundair. De eerste groep omvat:
- Liquiditeit. Dit is de beschikbaarheid van het vereiste aantal internationale reserves om de betaling van verplichtingen mogelijk te maken.
- Regulatie. Het systeem stelt u in staat om de situatie te herstellen en te corrigeren als er storingen in de betalingsbalans zijn opgetreden.
- Controle. Door het gebruik van precieze mechanismen ontstaat vertrouwen in de juiste werking van het gehele systeem.
Secundaire functies worden vertegenwoordigd door de mogelijkheid om het wisselkoersregime te coördineren, het bepalen van de inkomsten uit de uitgifte van valuta. In ieder geval is het belangrijkste doel om die voorwaarden voor productie te creëren die de efficiënte en soepele werking van alle economische systemen, het voeren van internationale betrekkingen en de optimalisatie van verschillende buitenlandse economische betrekkingen kunnen garanderen.
Kenmerken van het internationale monetaire systeem
Het belangrijkste element is de nationale munteenheid. Aan het einde van de vorige eeuw verschenen er manden met valuta's, die de functie begonnen uit te voeren van het tellen van eenheden die nodig waren om wisselkoersschommelingen te volgen.
De SDR (Special Drawing Rights) is de officiële reservevaluta onder de IMF-grondwet. SDR is een mand met valuta's, die verschillende monetaire eenheden van verschillende landen omvat. De beslissing om het uit te brengen werd al in 1970 genomen.
Cursusberekeningen worden elke dag, elke maand uitgevoerd. Ze zijn gebaseerd op:
- nationale valutakoersen;
- de verhouding van verschillende monetaire eenheden ten opzichte van de Amerikaanse dollar;
- indexen van de koers van Amerikaans geld in relatie tot de daaropvolgende en voorgaande perioden.
Waaruit bestaat het internationale monetaire systeem?
Het systeem is gebaseerd op verschillende soorten valuta, een reeks banken en verschillende internationale instellingen, waarvan de valutaverhoudingen afhankelijk zijn. Valuta wordt opgevat als een munteenheid die kan worden gebruikt voor internationale afwikkelingen.
Omdat valuta's aan elkaar worden gelijkgesteld, wordt dit proces een koers genoemd. Dit is een uitdrukking van de waarde van een eenheid in de bankbiljetten van een andere staat. De wisselkoers is constant in beweging omdat deze wordt beïnvloed door verschillende factoren. Het economische is van het grootste belang. Ze omvatten de staat van de betalingsbalans van het land, de verhouding van verschillende rentetarieven en de beweging van binnenlandse prijzen.
Stadia van ontwikkeling van het internationale monetaire systeem
In de decennia van haar oprichting heeft deze financiële wereldinstelling verschillende hoofdfasen doorlopen. Elk van hen had zijn eigen karakteristieke kenmerken:
- Parijse monetaire systeem. Onder haar werden alle functies van geld uitgevoerd door goud. Hierdoor namen de risico's af bij de opbouw van internationale economische betrekkingen.
- Genuees. Het werd opgericht in 1922. De prioriteit was de valuta die kon worden ingewisseld voor goudstaven. Het systeem werd geannuleerd vanwege het feit dat er een directe afhankelijkheid was van goudwinning.
- Bretton woods. Gevormd in 1944. Het omvatte een verbod op de gratis aan- en verkoop van goud, terwijl het materiaal werd erkend als de enige rekeneenheid.
- Jamaicaans. Aangenomen in 1976 met deelname van de IMF-lidstaten. Een van de belangrijkste principes was het verlies van zijn functies door goud. Het IMF was in staat om de wisselkoersen te controleren.
- Europese. Het ontstond in 1979, toen de landen van West-Europa verenigd werden. Een van de belangrijkste fasen was de oprichting van een monetaire unie en de invoering van één munt, de euro.
Regionale monetaire systemen verschillen dus van internationale doordat ze een beperkt aantal lidstaten omvatten. Alle elementen zijn onderverdeeld in valuta, financiële structuren en internationale nederzettingen.
