Het verhuren van een appartement is een populaire en veelgevraagde dienst, maar vaak ontstaat er een conflict tussen verhuurder en huurder over het gedwongen vrijgeven van de woonruimte. Het kan zowel vreedzaam als in de loop van een gerechtelijke procedure worden opgelost.
Voorlopige uitzetting van de huurder
Aangezien de huurovereenkomst voorziet in de tijdelijke overdracht van privé-eigendom in andermans handen, is het noodzakelijk om vooraf een overeenkomst met de huurder te sluiten. Het document moet de voorwaarden voor het verlenen van de dienst, de kosten ervan, de regels voor het gebruik van de ter beschikking gestelde gebouwen en de voorwaarden voor het beëindigen van deze overeenkomst vermelden.
De belangrijkste reden voor het beëindigen van onderlinge huurverplichtingen is de schending van de voorwaarden van het contract door een van de partijen, in dit geval de huurder. Het is vermeldenswaard dat als er geen onderlinge overeenkomst is gesloten, de eigenaar van het appartement het volste recht heeft om een persoon die niet de eigenaar is op elk moment uit het appartement te zetten. Een huurder die een woonruimte huurt op basis van een mondelinge overeenkomst, moet zich ervan bewust zijn dat hij er illegaal woont en zich niet bemoeien met het handelen van de eigenaar in zijn eigen belang.
Indien de overeenkomst desondanks tot stand is gekomen, ongeacht of daarin eisen zijn gesteld aan het gebruik van het pand, kan deze ook op elk moment worden opgezegd. Volgens artikel 619 van het Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie heeft de huurder geen recht op:
- het onroerend goed gebruiken in strijd met bepaalde voorwaarden van het contract;
- het voor gebruik overgedragen eigendom aanzienlijk verslechteren;
- de huur niet meer dan twee keer achter elkaar binnen de in het contract gestelde termijn te betalen;
- geen grote reparaties aan eigendommen uit te voeren in geval van schade en in de gevallen vermeld in het contract.
Dus als de huurder bijvoorbeeld stopt met het op tijd betalen van geld voor huur of een gemeenschappelijk appartement, of de verblijfsvoorwaarden in woonruimten heeft geschonden (overstroomde buren, beschadigde meubels of apparaten, enz.), zonder de veroorzaakte schade te vergoeden, de verhuurder heeft het recht om eenzijdig de ontruimingsprocedure te starten. Hiervoor kunt u de huurder persoonlijk of schriftelijk op de hoogte stellen van de eis om de woonruimte binnen een bepaalde termijn (naar keuze van verhuurder, doch uiterlijk binnen twee maanden vanaf de datum van overdracht van het bijbehorende verzoek).
Het is belangrijk om te onthouden dat vredesonderhandelingen het belangrijkste middel zijn om conflicten buiten de rechtbank op te lossen. Het is de moeite waard om te proberen een persoon te overtuigen om vrijwillig in te stemmen met de voorwaarden die door de eigenaar zijn uiteengezet, en de redenen voor de beslissing op een beleefde manier uit te leggen. Als u wilt, kunt u zelfs de huurder helpen bij het zoeken naar een nieuwe huurwoning.
Uitzetting van de huurder in de rechtbank
Als de huurder weigert te verhuizen op verzoek van de verhuurder, of zelfs stopt met het openen van de deur voor onderhandelingen, heeft deze het recht om zich tot de kantonrechter te wenden door een vordering in te dienen. Om de claim door de rechtbank te laten beoordelen, is het noodzakelijk om daarin de redenen te vermelden waarom de verhuurder de huurders wil uitzetten, evenals de maatregelen die zijn genomen om het conflict op te lossen.
Het is beter om zoveel mogelijk bij de aanvraag te voegen waarin de feiten van schendingen van documenten worden bevestigd, inclusief kopieën van het eigendomscertificaat en de huurovereenkomst, schriftelijke klachten van buren, schade aan eigendommen, ontvangstbewijzen voor gedwongen reparaties, enz. Ook kan de claim worden aangevuld met het bedrag aan morele schade die de eigenaar naar zijn persoonlijke mening is toegebracht.
Na behandeling van de claim (binnen twee werkweken) wordt een zittingsdatum vastgesteld voor een gedetailleerd onderzoek van de zaak. Opgemerkt wordt dat indien er voldoende gronden zijn of indien de huurder weigert de vergadering bij te wonen, de kwestie onmiddellijk kan worden opgelost in het voordeel van de verhuurder.
Als de rechtbank opmerkingen heeft, zal de procedure beginnen, waarin de eiser (verhuurder) zijn standpunt zal moeten herhalen en, indien mogelijk, zal moeten ondersteunen met getuigenissen door andere appartementseigenaren (indien aanwezig), buren, de wijkagent uit te nodigen en andere personen die verband houden met de zaak … Vrijwel altijd worden dergelijke zaken in het voordeel van de eiser gesloten en doet de rechtbank de gedaagde (huurder) een verzoek om het huis binnen de gestelde termijn te verlaten.
