Het is gebruikelijk om in bepaalde gevallen sociale uitkeringen verschillende uitkeringen en vergoedingen aan een burger van de staat te noemen. Uitkeringen worden meestal toegekend in verband met het tijdelijk verlies van iemands vermogen om geld te verdienen, en vergoedingen vergoeden de door hem gemaakte sociale kosten.
Klassieke voorbeelden van uitkeringen zijn uitkeringen in verband met werkloosheid, uitkeringen bij ziekte (de zogenaamde ziekteverzuimuitkering), een eenmalige uitkering in verband met de geboorte van een kind en maandelijkse zorg voor een baby tot één jaar. een half jaar.
Compensaties omvatten fondsen die aan een burger worden betaald als vergoeding van door hem gemaakte kosten. Deze kosten hoeven doorgaans niet te worden gedocumenteerd. Zo wordt bij volledige of gedeeltelijke vergoeding van de kosten van het openbaar vervoer een bepaald bedrag overgemaakt naar de rekening van de burger waar het recht op heeft. In Moskou wordt een dergelijke vergoeding voor reizen met het openbaar vervoer bijvoorbeeld aan werklozen verstrekt in de vorm van een enkel maandelijks abonnement voor alle soorten vervoer. Het wordt maandelijks betaald op de rekeningen van degenen die zijn ingeschreven bij het arbeidsbureau, naast de federale werkloosheidsuitkeringen.
Een dergelijke vergoeding moet worden onderscheiden van de voordelen van gratis reizen in natura, die worden toegekend aan gepensioneerden, gehandicapten en een aantal andere categorieën begunstigden. In sommige regio's worden burgers van deze categorieën gewoon gratis vervoerd met het openbaar vervoer op vertoon van een uitkeringsdocument (pensioen- of ander attest) of op een gratis ticket dat is afgegeven op basis van een passend attest.
Veel uitkeringen zijn verschuldigd aan bepaalde categorieën burgers op basis van de federale wetgeving uit de middelen van het sociaal verzekeringsfonds (dit zijn bijvoorbeeld alle uitkeringen vermeld in het eerste lid) of de federale begroting. Dergelijke betalingen worden federaal genoemd. Daarnaast kunnen in specifieke regio's aanvullende uitkeringen en vergoedingen worden toegekend, die op basis van lokale wetgeving uit de regionale begroting worden gemaakt. Bijvoorbeeld een vergoeding aan Moskovieten in verband met de geboorte van een kind. Of een extra uitkering in verband met de geboorte van een kind aan alle gezinnen met permanente of tijdelijke inschrijving in de regio Yaroslavl.
Regionale sociale uitkeringen kunnen ook plaatselijk moederschapskapitaal omvatten, dat eens in hun leven verschuldigd is aan inwoners van een bepaalde samenstellende entiteit van de Russische Federatie bij de geboorte van een tweede of volgend kind, als de betaling rechtstreeks naar de bankrekening van de burger gaat. Tegelijkertijd worden het bedrag, de voorwaarden, de procedure voor het verstrekken en de mogelijkheid om kapitaal te gebruiken bepaald door de wetgeving van een bepaalde samenstellende entiteit van de Russische Federatie en kunnen deze zachter of strenger zijn dan de federale normen.
Bepaalde subsidies (bijvoorbeeld die op de wachtlijst voor de aankoop van woningen in Moskou) kunnen ook worden toegeschreven aan sociale uitkeringen. Aangezien het geld in dit geval niet rechtstreeks wordt overgemaakt naar de persoon die de dienst verleent, maar naar de persoonlijke rekening van de burger, kunnen ze worden toegeschreven aan betalingen, ondanks het feit dat de burger niet vrij over dit geld kan beschikken - het alleen uitgeven over het oplossen van het huisvestingsvraagstuk. Maar het is geen sociale betaling, hoewel het verwijst naar maatregelen van sociale steun, een subsidie voor energierekeningen: het geld gaat immers rechtstreeks naar leveranciers en de burger wordt alleen gefactureerd. We kunnen zeggen dat een teken van een sociale uitkering is dat geld in een of andere vorm rechtstreeks aan een burger wordt ontvangen (betaald).
