Een van de sterkste indicatoren in de economie is de rente van de Centrale Bank. Het is noodzakelijk voor het competente beheer van zowel binnenlands als buitenlands economisch beleid.
Wat is de rentevoet van de centrale bank?
De rente van de Centrale Bank wordt ook wel de herfinancieringsrente of officiële disconteringsvoet genoemd. De rentevoet moet niet worden verward met de beleidsrente. Veel mensen trekken verkeerde conclusies op basis van het feit dat beide indicatoren sinds 1 januari 2016 gelijk zijn gemaakt.
De rentevoet van de Centrale Bank is het percentage dat commerciële banken of andere kredietinstellingen in rekening brengen voor het verstrekken van geleend geld. De belangrijkste functies van de herfinancieringsrente zijn:
- Economische regelgeving.
- Belastingen op inkomsten uit deposito's.
- Berekening van boetes aan de werkgever voor de vervallen betaling van salarissen aan werknemers.
- Berekening van boetes voor onbetaalde belastingen en toeslagen.
De rente verscheen voor het eerst in 1992. Maar toen klonk de naam iets anders. In een telegram van 10 april 1992 klonk de naam van het tarief als "kortingspercentage op gecentraliseerde kredietbronnen". Maar al op 22 mei van hetzelfde jaar werd de naam van het tarief modern.
De Centrale Bank bepaalt de hoogte van de herfinancieringsrente op basis van:
- Lening markt nodig heeft.
- Aantal zinnen.
- Risico's.
- De geschatte inflatie.
- De richting van de wisselkoers.
- belastingen
Naast de belangrijkste redenen voor het bepalen van de rente, zijn er nog vele andere factoren die de beslissing kunnen veranderen.
Waarom het belangrijk is om te weten over veranderingen in rentetarieven
Alleen een bepaalde commissie van de Centrale Bank kan de herfinancieringsrente bepalen. Als gevolg hiervan is het percentage dat gewone burgers die geld hebben genomen van een commerciële bank direct zullen betalen, afhankelijk van deze indicator. Het blijkt dus dat als de Centrale Bank de rente verhoogt, een commerciële bank, om de schuld af te betalen en winst te maken, de rente voor de personen die zij bedient zelfs hoger moet stellen dan de herfinancieringsrente. Bij een daling van de rente verlagen kredietorganisaties ook de rente op leningen.
Het is vermeldenswaard dat als de koers stijgt, daar 2 redenen voor zijn:
- Het vergroten van de aantrekkelijkheid van de nationale munteenheid. Als gevolg van de stijging van de herfinancieringsrente op de Forex-markt groeit de valuta. Banken kunnen door beleggers toegewezen geld tegen een hogere rente op deposito's plaatsen.
- Het verminderen van de inflatie in het land. Vanwege de rentestand zijn prijsverhogingen niet toegestaan zonder een verhoging van de productie.
Maar naast de positieve kanten heeft de stijging van de herfinancieringsrente een belangrijk nadeel: door de stijging van de rente wordt zakelijke kredietverlening steeds duurder. Als gevolg hiervan worden organisaties ingekrompen en ontstaat er werkloosheid in het land. Bovendien neemt de hoeveelheid geld in omloop toe.
Wanneer de rente daalt, treedt precies het tegenovergestelde effect op. Het is gemakkelijker voor bedrijven om krediet op te nemen, maar de inflatie in het land neemt toe en de munt wordt onooglijk voor investeerders.
Daarom zijn voor de juiste bepaling van de rentevoet een maximale verzameling van belangrijke informatie en een competente planning vereist.
