Het leven van de meeste pasgetrouwden begint prachtig en onbewolkt. Gezamenlijke plannen, gemeenschappelijke doelen, het eerste eigendom dat in het huwelijk verscheen, een apart appartement … Zij is het die soms de oorzaak wordt van talloze geschillen en rechtbanken tijdens echtscheiding. Hoe kunt u bij de boedelscheiding aantonen dat het recht op een woning die u met geld van uw ouders heeft gekocht bij u moet blijven?
Tot grote ergernis van geliefden die een gezin stichten, is de verdeling van eigendom bij een echtscheiding vaak onvermijdelijk. Het is goed als partijen hierover overeenstemming bereiken. Maar er zijn ook situaties waarin een van de echtgenoten wordt gedwongen te bewijzen dat de woning niet is gekocht met het geld dat met de andere helft is verdiend, maar met zijn persoonlijke middelen en financiële investeringen van zijn ouders. Het bevestigen van het gebruik van ouderlijk geld kan erg moeilijk zijn. En aangezien het onroerend goed tijdens een officieel huwelijk is gekocht, wordt het tijdens de echtscheidingsprocedure in gelijke delen verdeeld.
Artikelen 34 en 39 van het familiewetboek van de Russische Federatie stellen dat "het in het huwelijk verworven vermogen het gemeenschappelijk vermogen van de echtgenoten is", wat betekent dat het in geval van echtscheiding gelijkelijk moet worden verdeeld. Natuurlijk zal in dit geval de bijdrage aan de aankoop van woningen door elk lid van het echtpaar onevenredig zijn. Alleen als de echtgenoten bij het sluiten van het huwelijkscontract in een ander vermogensregime hebben voorzien (bijvoorbeeld gemeenschappelijke eigendom), dan kunnen de aandelen in echtscheiding verschillende groottes hebben.
Bij de verdeling van onroerend goed helpt een leningsovereenkomst tussen een echtgenoot of echtgenote en zijn ouders of een schenkingsovereenkomst voor financiële middelen niet altijd om te bewijzen dat het geld dat wordt gebruikt om een woning te kopen eigendom is van een van de echtgenoten of zijn ouders, en bijgevolg, het recht van deze echtgenoot op de exclusieve eigendom van dit onroerend goed … De gerechtelijke praktijk is zodanig dat bij echtscheiding de nalatenschap in tweeën wordt gedeeld.
Volgens de directeur van Est-a-Tet (een netwerk van vastgoedkantoren), Alexei Bernadsky, is het, zelfs als de tweede echtgenoot werkloos is, erg moeilijk te bewijzen dat het onroerend goed is gekocht met geld van een van de echtgenoten en zijn ouders tijdens echtscheidingsprocedures en boedelverdeling. … Ook al was op het moment van de verkrijging van de woning de relatie tussen het paar praktisch beëindigd, de rechter houdt daar niet altijd rekening mee.
Het Collegium voor Civiele Zaken, waarvan de rechtspraktijk is beoordeeld door het Hooggerechtshof van de Russische Federatie, is van mening dat "goederen die tijdens het huwelijk zijn verworven, maar gelden die aan een van de echtgenoten persoonlijk toebehoren, niet onder het regime van mede-eigendom vallen."
Het familiewetboek van de Russische Federatie zegt in artikel 36, lid 1, dat “de goederen die aan een van de echtgenoten toebehoorden vóór het huwelijk, evenals goederen die een van de echtgenoten tijdens het huwelijk heeft geërfd, als geschenk of anderszins gratis hebben ontvangen, is persoonlijk eigendom. transacties.
Tijdens het Plenum van het Hooggerechtshof van de Russische Federatie, gehouden op 5 november 1998, werd resolutie nr. 15 "Over de toepassing van wetgeving door de rechtbanken bij de behandeling van echtscheidingszaken" aangenomen. De uitleg bij dit decreet stelt dat "gemeenschappelijke goederen, zelfs tijdens het huwelijk verworven, geen gemeenschappelijke goederen zijn, maar met de persoonlijke middelen van een van de echtgenoten, die hem vóór het huwelijk toebehoorden, ontvangen als een geschenk of als erfenis".
Bijgevolg is vanuit juridisch oogpunt een belangrijke factor voor de opname van gekochte woningen in gemeenschappelijk bezit dat met persoonlijke of gezamenlijk verdiende gelden en onder welke transacties (gratis of terugbetaalbaar) het onroerend goed door een van de echtgenoten tijdens het huwelijk is verworven.
De aankoop van een getrouwde woning, maar met de persoonlijke financiële middelen van een lid van een getrouwd stel, verwijdert deze woning automatisch van de lijst van gemeenschappelijke eigendommen.
Dit betekent dat, aangezien u officieel getrouwd bent en van plan bent een appartement te kopen en er een aanzienlijke hoeveelheid persoonlijke financiële middelen of ouderlijk geld in te investeren, het noodzakelijk is om goede redenen in te slaan om dit onroerend goed uit te sluiten van mede-eigendom. Als het geld van de ouders wordt gebruikt om huisvesting te kopen, is een overeenkomst vereist waarin de schenking van geld door de ouders aan een van de echtgenoten wordt bevestigd. Tegelijkertijd moet in het contract worden aangegeven dat het geldbedrag moet worden besteed aan de aankoop van onroerend goed.
Als ouders een grote som geld hebben als gevolg van de verkoop van hun onroerend goed en zij schenken dit bedrag aan hun getrouwde kind om een huis te kopen, moet u erop voorbereid zijn dat zij informatie moeten verstrekken over hun gebrek aan grote aankopen (onroerend goed, grond, auto's) tegelijk.
Het is gemakkelijk te bewijzen dat het appartement met het geld van de ouders is gekocht als ze de aankoop volledig hebben betaald, er bewijsstukken zijn en het pas daarna aan de dochter of zoon is aangeboden. In dit geval wordt het onroerend goed beschouwd als het persoonlijke eigendom van het kind en wordt het uitgesloten van de lijst van goederen die in het huwelijk zijn verworven.
