Belastingen vormen een integraal onderdeel van het binnenlands beleid van de staat. Het gaat immers ten koste van vaste inhoudingen dat de landsbegroting wordt gevormd, die zorgt voor het effectieve werk van het staatsapparaat, sociale steun voor de bevolking en bijdraagt aan de ontwikkeling van prioritaire gebieden van de economie. En het is het belastingbeleid dat uiteindelijk afhangt van de behartiging van de belangen van zowel de burger als de staat als geheel.
Kenmerken van het belastingbeleid van de Russische Federatie
Het belastingbeleid van de Russische Federatie in het huidige stadium heeft verschillende karakteristieke kenmerken, waaronder:
1. Gebrek aan differentiatie van het belastingniveau afhankelijk van de winstgevendheid van de sector. Met name de UST van 26% voor de winningsindustrie is acceptabel te noemen, terwijl het voor productiebedrijven geen gemakkelijke last is;
2. De complexiteit van het regelgevend kader en de complexiteit van de berekening van de heffingsgrondslag. Sommige artikelen van het belastingwetboek van de Russische Federatie zijn zeer controversieel, waardoor ondernemingen naar de rechter moeten stappen om hun interpretatie van bepaalde artikelen te verdedigen;
3. Weigering van sommige ondernemingen om volledige belasting te betalen. Vanwege de exorbitante tarieven gaan velen liever in de schaduw en verbergen een deel van de gemaakte inkomsten en uitgaven, met name voor de loonlijst. De oplossing voor dit probleem ligt in het verlagen van de belastingtarieven en het herverdelen van de belastingdruk tussen sectoren met lage en hoge inkomens.
Plannen van het Ministerie van Financiën van de Russische Federatie voor 2014-2016
Hoofdlijnen fiscaal beleid 2014-2016 worden beschreven in het document met dezelfde naam, goedgekeurd door de regering van de Russische Federatie op 30 mei 2013. De volgende gebieden worden als prioriteit genoemd:
- zorgen voor budgettaire houdbaarheid door een stabiel belastingstelsel te creëren;
- investeringssteun;
- toenemende ondernemersactiviteit;
- ontwikkeling van menselijk kapitaal.
Om deze doelen te bereiken, is het de bedoeling:
1. Invoering van voordelen in de personenbelasting door uitbreiding van de lijst van vrijgestelde inkomsten;
2. Verlaging van de belastingdruk bij investeringen in kapitaalstructuren - ondernemingen krijgen de zogenaamde afschrijvingsbonus;
3. Uitsluiting van de belastinggrondslag van apparatuur die is aangeschaft om de productie te moderniseren. Voortaan wordt de belasting op het onroerend goed van organisaties alleen berekend voor onroerend goed;
4. vereenvoudiging van de fiscale boekhouding en de convergentie ervan met boekhoudregisters;
5. Verbetering van bijzondere belastingregimes en belastingheffing bij transacties met effecten;
6. Verhoging van de belastingdruk bij de productie van koolwaterstoffen;
7. Differentiatie van accijnzen op aardolieproducten;
8. invoering van verhoogde tarieven voor luxe objecten, in het bijzonder voor onroerend goed met een waarde van meer dan 300 miljoen roebel en auto's met een waarde van meer dan 5 miljoen roebel;
9. Geleidelijke opheffing van uitkeringen voor onroerend goed van organisaties in verband met spoorlijnen en nutsvoorzieningen met een geleidelijke verhoging van het tarief.
