Gecentraliseerde financiën verwijst naar het budgetsysteem. Dit zijn fondsen die nodig zijn om het werk van het staats- en gemeentelijk apparaat te verzekeren. Binnen het kader van het systeem hangen het budget en de kenmerken ervan af van de kenmerken van het staatssysteem.
Het financiële systeem van veel staten is een complex van financiële relaties. Een onderdeel daarvan is gecentraliseerde financiën. Dit zijn budgettaire systemen, staats- en gemeentelijke leningen. De monetaire middelen van het begrotingssysteem zijn in staatseigendom of de lokale overheid.
Waarom heb je gecentraliseerde financiering nodig?
Ze bieden de staat de mogelijkheid om zijn belangrijkste functies uit te voeren:
- een regelgevend kader creëren;
- toezien op de implementatie van wettelijke normen;
- comfortabele omstandigheden bieden voor de samenleving;
- marktrelaties reguleren;
- nieuwe technologie stimuleren.
De kern van de monetaire systemen van de overheid zijn budgetten. Op het eerste gezicht lijken ze misschien geïsoleerd, maar bij het oplossen van grootschalige taken wordt de versterking van financiële instellingen uitgevoerd, de vorming van een geconsolideerde begroting.
Het bijzondere van het gebruik van gecentraliseerde financiering is dat ze niet alleen het staatsbestuurlijke apparaat verschaffen, maar ook de militaire reserve van het land vormen. Ook hun stimulerende functie speelt een belangrijke rol. Het manifesteert zich door de herverdeling van fondsen tussen behoeftige ondernemingen en organisaties om een belangrijke economische sector in stand te houden.
Verschillen tussen gecentraliseerde en gedecentraliseerde financiën
Gecentraliseerde worden gevormd op macroniveau. Hun bron is inkomsten uit staats- en gemeentelijke ondernemingen, winsten uit privatisering en de verkoop van staats- of gemeentelijk onroerend goed, inkomsten uit buitenlandse economische activiteiten.
Gedecentraliseerde fondsen worden, in tegenstelling tot de eerste, gevormd op microniveau. Ze vertegenwoordigen een reeks gereguleerde organisatievormen, beheer van financiële stromen van bedrijfsentiteiten in het proces van vorming en gebruik van bruto-inkomen, contanten en materiële besparingen. Dergelijke systemen worden vertegenwoordigd door stichtingen van commerciële en niet-commerciële organisaties, ondernemers.
Kenmerken van gecentraliseerde financiën
Ze zijn een subsysteem, waarvan de belangrijkste schakel het begrotingssysteem is; het hangt af van de vorm van het staatssysteem. De staatsbegroting is het belangrijkste gecentraliseerde fonds, een hulpmiddel waarmee u fondsen effectief opnieuw kunt toewijzen. De belangrijkste kosten zijn:
- vervulling van politieke functies van de staat;
- het oplossen van problemen met betrekking tot sociale behoeften;
- invoering van investeringen in bepaalde sectoren van de economische infrastructuur.
De regionale behoefte aan geld wordt voorzien door lokale budgetten. Ze onderscheiden zich door hun onafhankelijkheid. De meeste van deze fondsen worden gebruikt om in sociale behoeften te voorzien. Bovendien kunnen ze worden voorzien van hulp van de staat in de vorm van subsidies, subsidies en het verstrekken van leningen voor staatsverplichtingen.
Gecentraliseerde financiering heeft zijn eigen werkingsprincipes. Ze maken het mogelijk om de richting van de impact van kasstromen op de ontwikkeling van de staat of gemeentelijke sector te identificeren. De basisprincipes zijn onder meer:
- Gebruik als basis op basis van informatiestromen. Analyse van de binnenkomende informatie is belangrijk, zowel bij het nemen van een beslissing als bij het toezicht op de uitvoering ervan.
- Duidelijke oriëntatie. Alle gecentraliseerde financiën raken bepaalde belangen van de samenleving, maar zijn in ieder geval gericht op het oplossen van gecentraliseerde problemen.
De belangrijkste functies van centralisatie omvatten dus planning, organisatie en controle. De vorming en verdeling van financiële fondsen wordt uitgevoerd door de staat. Hiervoor worden in het kader van diverse regelingen de bronnen en prioriteitsgebieden voor de beweging bepaald. Dit is ook een van de belangrijkste verschillen met decentrale financiën waarop geen strikte controle is ingesteld.
