Platina is een zeldzaam metaal van zilverstaalkleur, zoals goud, het heeft een hoge chemische inertie: bestand tegen zuren, alkaliën en andere verbindingen, het lost alleen op in koningswater. Het wordt terecht beschouwd als een edelmetaal. Platina is nu waardevoller dan goud, maar dit was niet altijd het geval.
In de Nieuwe Wereld, eeuwen voor de komst van de Spanjaarden, werden platina sieraden gemaakt op dezelfde manier als goud, maar platina werd pas in het midden van de 16e eeuw bekend bij Europeanen. Voor het eerst zagen de Spanjaarden platinakorrels in de goudmijnen van het Zuid-Amerikaanse continent. Ze merkten het op en gooiden het terug in de rivier, in de overtuiging dat het zilver met onzuiverheden was. Ze probeerden van haar af te komen. Uit dit misverstand is de naam van het metaal ontstaan: in vertaling uit het Spaans betekent het woord plata letterlijk "zilver" of "slecht zilver". In die tijd werd platina gewaardeerd tegen de helft van de prijs van zilver en meerdere malen goedkoper dan goud. Lange tijd vond het geen toepassing, sieraden gemaakt van platina werden in die tijd niet gemaakt en het was moeilijk om munten te slaan vanwege de vuurvastheid. Goud afgewisseld met platina werd "verrot" genoemd, in de mijnen eisten de autoriteiten om het "zilver" zorgvuldig van het teruggewonnen goud te scheiden. Het werd al snel opgemerkt dat platina en goud konden worden gelegeerd, en vervalsers maakten misbruik van deze eigenschap. Platina begon pas in het midden van de 18e eeuw in aanmerking te komen, nadat Lodewijk XVI het "het metaal der koningen" noemde. Maar het duurde nog ongeveer honderd jaar voordat wetenschappers in 1838 bewezen dat platina een onafhankelijk chemisch element is. Iets eerder werd het gevonden op het grondgebied van Rusland, het nieuwe metaal begon "wit goud" te worden genoemd. In 1824 begon de platinamijnbouw voor het eerst in Rusland. De grootste platinaklomp, met een gewicht van bijna 8 kg, werd in 1904 gevonden in de Isovsky-mijn; het werd de "Oeral-reus" genoemd; het wordt nu bewaard in het Diamantfonds. Met de ontwikkeling van radiotechniek, medische apparatuur, de auto-industrie, de computer- en ruimtevaartindustrie waren onderdelen van slijtvaste metalen nodig die niet zouden corroderen en geen interactie zouden hebben met aangrenzende materialen. Platina bezat dergelijke eigenschappen, dus de vraag ernaar begon te groeien. Samen met de vraag zijn de prijzen voor dit zeldzame metaal omhooggeschoten. Tegen het einde van de 20e eeuw en het begin van de 21e eeuw werd platina de duurste van de edele metalen, bijna een verdubbeling van de prijs van goud. Tijdens de crisis van 2009 daalde de vraag naar auto's en aangezien meer dan de helft van de jaarlijkse productie van platina in de auto-industrie wordt gebruikt, is de prijs van platina sterk gedaald. Echter, een jaar later, als gevolg van de verbetering van het economisch welzijn van de samenleving, nam de behoefte aan de productie van nieuwe auto's toe en stegen de kosten van platina. Tegen het einde van 2010 was één ounce platina drie keer de prijs van een ounce goud waard. Deze sprong werd in verband gebracht met het herstel en de relatieve stabilisatie van de wereldeconomie. En in 2011, als gevolg van de crisis in de Verenigde Staten, begon goud weer aan de leiding te gaan op de wereldmarkt. Momenteel ligt de prijs per ounce platina iets hoger dan de prijs van een ounce goud.
